Mehmed IV

Mehmed IV
Ilustracja
Wizerunek herbu
Tugra Mehmeda IV
podpis
Sułtan Imperium Osmańskiego
Okresod 1648
do 1687
PoprzednikIbrahim I
NastępcaSulejman II
Dane biograficzne
DynastiaOsmanowie
Data i miejsce urodzenia2 stycznia 1642
Konstantynopol
Data i miejsce śmierci6 stycznia 1693
Edirne
OjciecIbrahim I
MatkaTurhan Hatice
MałżeństwoEmetullah Rabia Gulnus
DzieciMustafa II,
Ahmed III,
Selim,
Bayezid,
Ibrahim,
Sulejman,
Ummi,
Gavher,
Khadija,
Ummatullah,
Fatma

Mehmed IV (ur. 2 stycznia 1642 w Konstantynopolu, zm. 6 stycznia 1693 w Edirne) – sułtan z dynastii Osmanów, panujący od roku 1648 do 1687.

Mehmed był synem sułtana Ibrahima i nałożnicy Turhan Hatice, mającej ruskie pochodzenie. Został osadzony na tronie w wieku 6 lat, w okresie destabilizacji władzy centralnej i osłabienia państwa. Faktyczne rządy sprawował w tym czasie wielki wezyr Mehmed Köprülü Pasza, który ustabilizował sytuację wewnętrzną państwa. Dzięki jego polityce imperium odniosło wiele sukcesów, nie tylko militarnych. W 1661 podpisano pokój z Wenecją, co umożliwiło podjęcie walk w innych częściach imperium. Turcy zwyciężali między innymi w 1664 w Siedmiogrodzie i prowadzili także wojnę z Austrią, zdobywając między innymi Ujvar na Węgrzech po czym podpisali z Austriakami korzystny traktat pokojowy w Vasvár. W 1669 ostatecznie zajęli Kretę. Sukcesem był także podpisany z Polską w 1672 traktat w Buczaczu, na mocy którego pod zwierzchnictwo tureckie przechodziły część Naddnieprza i Podole Kamienieckie z Kamieńcem Podolskim. Kolejna kampania przeciwko Polsce zakończyła się podpisaniem rozejmu w Żurawnie w październiku 1676.

Po Köprülü Mehmedzie Paszy wielkim wezyrem został Kara Mustafa. Osmanowie rozpoczęli wówczas nową wojnę z Austrią, w trakcie której wojska tureckie obległy Wiedeń w 1683. Klęska zadana Turkom przez wojska polskie, austriackie i niemieckie pod wodzą polskiego króla Jana III Sobieskiego doprowadziła do utraty przez nich niemal całych Węgier. W tym samym czasie na Morei i wyspach greckich miały miejsce starcia z wojskami weneckimi.

Niepowodzenia i klęski wojskowe doprowadziły do rewolty wojskowej, obalenia sułtana w 1687 i uwięzienia go w Edirne, gdzie zmarł.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Osmanli-nisani.svg
Every sultan of the Ottoman Empire had his own monogram, called the tughra, which served as a royal symbol. A coat of arms in the European heraldic sense was created in the late 19th century. Hampton Court requested from the Ottoman Empire a coat of arms to be included in their collection. As the coat of arms had not been previously used in the Ottoman Empire, it was designed after this request, and the final design was adopted by Sultan Abdul Hamid II on 17 April 1882.
Tughra of Mehmed IV.JPG
Tughra (i.e., seal or signature) of Mehmed IV, Sultan of the Ottoman Empire (1648-1687). An explanation of the different elements composing the tughra can be found here.
Imperial standard of the Ottoman Sultan.svg
Autor: Buho07, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ottoman Imperial Standard, Late 19th and early 20th Century. Each Sultan had his own Tughra.