Meksyletyna

Meksyletyna

enancjomery R (górny) i S (dolny) meksyletyny
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) (RS)-1-(2,6-dimetylofenoksy)propano-2-amina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C11H17NO
Masa molowa	179,26 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	31828-71-4 5370-01-4 (·HCl)
PubChem	4178
DrugBank	DB00379
SMILES CC1=C(C(=CC=C1)C)OCC(C)N
InChI InChI=1S/C11H17NO/c1-8-5-4-6-9(2)11(8)13-7-10(3)12/h4-6,10H,7,12H2,1-3H3 InChIKey VLPIATFUUWWMKC-UHFFFAOYSA-N
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2019-11-20] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki chlorowodorek meksyletyny Uwaga Zwroty H H302 Zwroty P brak zwrotów P

Meksyletyna – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, lek przeciwarytmiczny z grupy Ib. Stosowana w leczeniu tachykardii. Ma budowę i działanie zbliżone do drugiego leku z tej grupy, lidokainy, jednak może być podawana zarówno dożylnie, jak i doustnie^[1][2]. Substancja jest również skuteczna w kontroli objawów w dystrofii miotonicznej^[3].

Mechanizm działania

Meksyletyna działa chronotropowo ujemnie na serce przez wolniejsze narastanie potencjału czynnościowego (słabiej niż leki przeciwarytmiczne grupy Ia), podwyższenie progu depolaryzacji i wydłużenie czasu repolaryzacji. Ma również działanie inotropowe ujemne – zmniejsza siłę skurczu serca^[2].

Działania niepożądane

Są podobne do tych przy stosowaniu leków z grupy Ia^[2]: niewydolność serca (przez działanie inotropowe ujemne), spadek ciśnienia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, biegunka, a w dużych dawkach również pobudzenie OUN i drgawki.

Przypisy