Melchior Buliński

Ks. Melchior Buliński. Rycina z pierwszego wydania Monografii miasta Sandomierza z 1879 roku

Melchior Buliński (ur. w 1810 w Chmielniku, zm. 22 maja 1877 w Sandomierzu) – polski ksiądz katolicki, profesor Historii Kościoła, wykładowca Seminarium Duchownego w Sandomierzu, historyk Sandomierza.

W 1846 roku został zastępcą, a w 1851 – profesorem zwyczajnym Akademii Duchownej Rzymsko-Katolickiej w Warszawie (gdzie w 1854 roku mieszkał przy Rynku Nowomiejskim). Od 1862 roku prałat kustosz kapituły sandomierskiej. Znawca i miłośnik miasta Sandomierza, o którym napisał monografię, wydaną po jego śmierci w 1879 roku przez Wawrzyńca Kuklińskiego, który był egzekutorem testamentu ks. Bulińskiego.

Wybrane publikacje

• Historya kościoła powszechnego, Warszawa, 1860-1866 (6 tomów)
• Historya kościoła Polskiego, Kraków, 1874 (3 tomy)
• Monografija miasta Sandomierza, Warszawa, 1879^[1]

Przypisy

Bibliografia

• Ks. Andrzej Wyrzykowski: Buliński Melchior. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3: Brożek Jan – Chwalczewski Franciszek. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1937, s. 125. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ​ISBN 83-04-03291-0​

Linki zewnętrzne

• Publikacje Melchiora Bulińskiego w serwisie Polona.pl