Melchior Klesl

Melchior Klesl

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Monarchia Habsburgów
Data i miejsce urodzenia	19 lutego 1552 Wiedeń
Data i miejsce śmierci	18 września 1630 Wiener Neustadt
Biskup Wiednia
Okres sprawowania	1613–1630
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	30 sierpnia 1579
Nominacja biskupia	15 lipca 1613
Sakra biskupia	30 marca 1614
Kreacja kardynalska	2 grudnia 1615 in pectore (ogłoszona 9 kwietnia 1616) Paweł V
Kościół tytularny	S. Silvestro in Capite Santa Maria della Pace

Melchior Klesl, także Khlesl (ur. 19 lutego 1552 w Wiedniu; zm. 18 września 1630 w Wiener Neustadt) – biskup Wiednia i kanclerz cesarza Macieja.

Życiorys

Melchior Klesl był synem piekarza wychowanym w religii ewangelickiej. W 1573 przeszedł na katolicyzm pod wpływem jezuity Georga Scherera. W 1579 przyjął święcenia kapłańskie i został prepozytem katedry św. Szczepana w Wiedniu.

Klesl prowadził politykę kontrreformacyjną; doprowadził do tego, że wykładowcami i studentami uniwersytetu mogli być wyłącznie katolicy. Jako generalny wikariusz biskupa Pasawy prowadził akcję oczyszczania parafii i klasztorów Dolnej Austrii z ewangelików. Jednak jako kanclerz cesarza prowadził politykę równowagi sił pomiędzy katolikami a protestantami.

W 1588 został administratorem diecezji Wiener Neustadt, w 1613 biskupem Wiednia, a w 1616 kardynałem. Khlesl miał wielu wrogów. Za sprawą arcyksiążąt Ferdynanda i Maksymiliana został 20 lipca 1618 aresztowany i przewieziony do Tyrolu. Po pobycie w zamku Ambras, a potem w Innsbrucku, został osadzony w opactwie St. Georgenberg. 21 października 1622 wyjechał do Rzymu. W 1627 objął ponownie rządy w diecezji wiedeńskiej.

Bibliografia

• Monika Berthold: Kardinal Khlesl als Publizist und in der Publizistik seiner Zeit. Wien Diss. 1967
• Rudolf John Schleich: Melchior Khlesl and the Habsburg Bruderzwist. 1605-1612. Phil. Diss. New York 1968. (Ann Arbor, Michigan 1968. Univ. Microfilms)
• Joseph von Hammer-Purgstall: Khlesl's, des Cardinals, Directors des geheimen Cabinetes Kaiser Mathias, Leben. 4 Bde. Wien 1847
• Richard Dübell: Die Teufelsbibel, Ehrenwirth, 2007, ISBN 978-3-431-03718-0. Historischer Roman, in dem Melchior Khlesl eine zwielichtige Rolle in Verbindung mit der Jagd nach dem Codex Gigas spielt.

Biskupi Wiednia

Biskupi

Georg von Slatkonia (1513–1522) Petrus Bonomo (1522–1523) Johann von Revellis (1523–1530) Johann Faber (1530–1541) Friedrich Nausea (1541–1552) Christoph Wertwein (1552–1553) Piotr Kanizjusz (administrator 1554–1555) Anton Brus von Müglitz (1558–1563) Urban Sagstetter von Gurk (administrator 1563–1568) Johann Caspar Neubeck (1574–1594) Melchior Klesl (1598–1630) Anton Wolfradt (1631–1639) Philipp Friedrich von Breuner (1639–1669) Wilderich von Walderdorff (1669–1680) Emerich Sinelli (1680–1685) Ernst von Trautson (1685–1702) Franz Anton Graf von Harrach (1702–1705) Franz Ferdinand Freiherr von Rummel (1706–1716)

Arcybiskupi

Sigismund von Kollonitz (1716–1751) Johann Joseph von Trautson (1751–1757) Christoph Anton von Migazzi (1757–1803) Sigismund Anton Graf von Hohenwart (1803–1820) Leopold Maximilian Graf von Firmian (1822–1831) Vincenz Eduard Milde (1832–1853) Joseph Othmar von Rauscher (1853–1875) Johann Rudolf Kutschker (1876–1881) Cölestin Josef Ganglbauer (1881–1889) Anton Josef Gruscha (1890–1911) Franz Xavier Nagl (1911–1913) Friedrich Gustav Piffl (1913–1932) Theodor Innitzer (1932–1955) Franz König (1956–1986) Hans Hermann Groër (1986–1995) Christoph Schönborn (od 1995)

(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5