Melchizedek (Lebiediew)

Melchizedek
Wasilij Lebiediew
Arcybiskup briański i siewski
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1927
Nowo-Czerkasow

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 2016
Klimowsk

Arcybiskup briański i siewski
Okres sprawowania

1994–2002

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia briańska

Śluby zakonne

1963

Diakonat

18 lipca 1950

Prezbiterat

21 lipca 1850

Chirotonia biskupia

17 czerwca 1965

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

17 czerwca 1965

Konsekrator

Nikodem (Rotow)

Współkonsekratorzy

Aleksy (Konoplow), Filaret (Denysenko), Pitirim (Nieczajew)

Melchizedek, imię świeckie Wasilij Lebiediew (ur. 26 stycznia 1927 w Nowo-Czerkasowie, zm. 8 czerwca 2016 w Klimowsku[1]) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. W 1950 ukończył moskiewskie seminarium duchowne i 18 lipca tego samego roku przyjął z rąk arcybiskupa możajskiego Makarego święcenia diakońskie, zaś trzy dni później – kapłańskie. Został wówczas proboszczem parafii Przemienienia Pańskiego w Biesowie. Następnie służył w świątyniach we wsiach Tugoles i Mołodi, zaś od 1961 był proboszczem parafii przy cerkwi Narodzenia Matki Bożej w Oriechowie-Zujewie oraz dziekanem dekanatu oriechowo-zujewskiego. W 1962 podjął studia w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Rok później złożył wieczyste śluby zakonne w Ławrze Troicko-Siergijewskiej, przyjmując imię Melchizedek. W 1965 otrzymał godność archimandryty[2].

17 czerwca tego samego roku miała miejsce jego chirotonia na biskupa wołogodzkiego i wielkoustiuskiego, w której jako konsekratorzy wzięli udział metropolita leningradzki i ładoski Nikodem, arcybiskup tulski i bielowski Aleksy, biskup dmitrowski Filaret oraz biskup wołokołamski Pitirim. Od 1967 był biskupem wiedeńskim i austriackim, zaś od 1970 – penzeńskim i sarańskim, od 1976 jako arcybiskup[2].

29 września 1978 został biskupem biskupem berlińskim i wschodnioeuropejskim, egzarchą Europy Środkowej. Po sześciu latach przeniesiony do eparchii swierdłowskiej i kurgańskiej. W związku z przywróceniem miastu Swierdłowsk jego pierwotnej nazwy Jekaterynburg, od 1991 jego tytuł brzmiał arcybiskup jekaterynburski i kurgański, zaś po podziale eparchii – jekaterynburski i wierchoturski[2]. W 1991 pobłogosławił wzniesienie krzyża w uroczysku Ganina Jama, na miejscu ukrycia zwłok rozstrzelanego cara Mikołaja II i jego rodziny, sankcjonując tym samym nieformalny kult ostatnich Romanowów[3].

W 1994 został pierwszym zwierzchnikiem nowo powstałej eparchii briańskiej i siewskiej[2].

W 2002 odszedł w stan spoczynku w związku z osiągnięciem wieku 75 lat. Zmarł w 2016[1]. 10 czerwca 2016 został pochowany w sąsiedztwie cerkwi Zmartwychwstania w Mołodi[4].

Przypisy