Meliton (Sołowjow)

Meliton, imię świeckie: Michaił Dmitrijewicz Sołowjow (ur. 14 października 1887 w Swiszczewce - zm. 4 listopada 1986 w Leningradzie) – rosyjski biskup prawosławny.

W latach 1906–1916 uczył się w szkołach dla misjonarzy w Poimie i w Tambowie. W latach 1916–1917 walczył w armii rosyjskiej, po wybuchu rosyjskiej wojny domowej opowiedział się po stronie Czerwonych i był do zakończenia wojny w 1921 członkiem sztabów w Armii Czerwonej. 24 listopada 1921 został wyświęcony na diakona, zaś 23 stycznia 1922 - na kapłana. Podjął pracę duszpasterską w eparchii penzeńskiej, gdzie służył do 1927. Kolejne siedem lat był duchownym eparchii moskiewskiej. Od 1935 utrzymywał się z pracy księgowego.

W 1941 został zmobilizowany i powołany do służby jako oficer sztabowy. W 1946, po demobilizacji, podjął pracę jako nauczyciel; w 1948 w trybie eksternistycznym ukończył szkołę nauczycielską w Kałudze. Służbę kapłańską ponownie podjął w 1954. Od 1962 był duchownym parafii Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Łudze. Od 1955 do 1963 w trybie zaocznym ukończył kolejno seminarium duchowne i Akademię Duchowną w Leningradzie, uzyskując tytuł kandydata nauk teologicznych. Od 1966 był proboszczem parafii przy cerkwi Trójcy Świętej we Wsiewołożsku. 25 czerwca 1970 został rektorem seminarium duchownego w Leningradzie, zaś 16 lipca tego samego roku złożył wieczyste śluby mnisze. Dwa dni później otrzymał godność archimandryty.

26 lipca 1970 w soborze Trójcy Świętej w Ławrze Aleksandra Newskiego miała miejsce jego chirotonia na biskupa tichwińskiego, wikariusza eparchii leningradzkiej. Jako konsekratorzy w ceremonii wzięli udział metropolici leningradzki i nowogrodzki Nikodem, kijowski i halicki Filaret, arcybiskupi krasnodarski i kubański Aleksy, charkowski i bohoduchowski Leoncjusz oraz biskupi czerniowiecki i bukowiński Teodozjusz, dmitrowski Filaret i czernihowski i nieżyński Włodzimierz. W raporcie Urzędu ds. Wyznań z tego samego roku, dzielącym hierarchów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na całkowicie lojalnych wobec władz państwowych, lojalnych, lecz starających się umacniać struktury kościelne oraz niepewnych, został zaliczony do pierwszej grupy^[1].

Funkcję rektora seminarium Meliton (Sołowiew) przestał pełnić w 1974. Sześć lat później otrzymał godność arcybiskupa, zaś w 1986 zmarł.

Przypisy

Bibliografia

• Biogram w bazie prawosławia rosyjskiego