Memantyna

Memantyna

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 3,5-dimetyloadamantano-1-amina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C12H21N
Masa molowa	179,30 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	19982-08-2
PubChem	4054
DrugBank	DB01043
SMILES CC12CC3CC(C1)(CC(C3)(C2)N)C
InChI InChI=1S/C12H21N/c1-10-3-9-4-11(2,6-10)8-12(13,5-9)7-10/h9H,3-8,13H2,1-2H3 InChIKey BUGYDGFZZOZRHP-UHFFFAOYSA-N
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów chlorowodorek memantyny Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS[1].
Klasyfikacja medyczna
ATC	N06DX01

Memantyna – organiczny związek chemiczny, antagonista receptora NMDA, stosowany jako lek prokognitywny. Znajduje zastosowanie w leczeniu otępienia w przebiegu choroby Alzheimera.

Mechanizm działania

Memantyna jest niekompetycyjnym antagonistą receptora NMDA. Prawdopodobnie hamując receptory wpływa na ich utrwaloną aktywację spowodowaną nadmiernym wydzielaniem glutaminianu.

Dawkowanie

Początkowa dawka wynosi 5 mg dziennie, docelowa – 20 mg dwa razy dziennie.

Preparaty

Preparaty memantyny (w postaci chlorowodorku) dostępne w Polsce (stan na grudzień 2022 r.)^[2]:

Przypisy

Bibliografia

• AnnaA. Członkowska AnnaA., AndrzejA. Członkowski AndrzejA., Leczenie w Neurologii. Kompendium, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005, ISBN 83-200-3086-2 .^{[potrzebny numer strony]}
• Leki po Dyplomie. Neurologia i Psychiatria, Medical Tribune Polska, 2009, ISBN 978-83-60135-56-3 .^{[potrzebny numer strony]}
• Stephen M.S.M. Stahl Stephen M.S.M., Podstawy psychofarmakologii, Gdańsk: Via Medica, 2008, s. 322–325, ISBN 978-83-60945-73-5 .