Menachem (król Izraela)
| ||
![]() Wyobrażenie Menachema w Promptuarii Iconum Insigniorum | ||
król Izraela | ||
Okres | od 752 p.n.e. do 742 p.n.e. | |
Poprzednik | Szallum | |
Następca | Pekachiasz | |
Dane biograficzne | ||
Data urodzenia | ? | |
Data śmierci | 742 p.n.e. | |
Ojciec | Gadi | |
Dzieci | Pekachiasz |
Menachem (zm. 742 p.n.e.) – szesnasty król królestwa Izraela od 752 p.n.e.[1], syn Gadiego, opisywany w 2 Księdze Królewskiej.
Panowanie
Zamordował Szalluma, przejmując po nim tron i krwawo stłumił bunt przeciwko niemu w Thapsakos, doszczętnie niszcząc miasto[2]. Był wasalem króla Asyrii Tiglat-Pilesera III, któremu złożył trybut w wysokości 1000 talentów srebra, by ten pozostawił go na tronie[3]. Sumę tę ściągnął od zamożnych obywateli państwa. Do czynu tego prawdopodobnie nawiązywał prorok Ozeasz[4].
Przypisy
- ↑ Chronologia królów Judy i Izraela Edwina Thielego.
- ↑ 2Krl 15,16 w przekładach Biblii.
- ↑ 2Krl 15,19 w przekładach Biblii.
- ↑ Oz 7,1 w przekładach Biblii.
Bibliografia
- Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Wyd. I. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 253. ISBN 83-86340-00-3.
Media użyte na tej stronie
Menahem was a king of the northern Israelite Kingdom of Israel. He was the son of Gadi, and the founder of the dynasty known as the House of Gadi or House of Menahem.