Menoetius (księżyc)
| ||
| Odkrywca | William J. Merline, Laird M. Close, N. Siegler, D. Potter, C.R. Chapman, C. Dumas, F. Menard i D.C. Slater | |
|---|---|---|
| Data odkrycia | 29 października 2001 | |
| Tymczasowe oznaczenie | S/2001 (617) 1 | |
| Charakterystyka orbity | ||
| Półoś wielka | 680 ± 20 km | |
| Mimośród | 0,02 ± 0,02 | |
| Okres obiegu | 4,283 ± 0,004 d | |
| Własności fizyczne | ||
| Średnica równikowa | 112,6 ± 3,2 km | |
| Masa | (1,36±0,11) × 1018 kg | |
| Średnia gęstość | 0,8? g/cm³ | |
| Okres obrotu wokół własnej osi | równy okresowi obiegu? | |
| Temperatura powierzchni | 110 K | |
Menoetius, pełna nazwa (617) Patroclus I Menoetius, oznaczenie prowizoryczne S/2001 (617) 1 – księżyc planetoidy (617) Patroclus z grupy planetoid trojańskich Jowisza. Nazwa składnika pochodzi od Menojtiosa (Menoetiusa), syna Aktora i ojca Patroklosa w mitologii greckiej.
Ze względu na niewiele mniejsze rozmiary od głównego składnika, należy raczej mówić o tym układzie planetoida podwójna. Menoetius ma ok. 112 km średnicy (Patroclus zaś ok. 122 km). Odległość między tymi ciałami wynosi 680+/-20 km. Ciała te obiegają wspólny środek masy w czasie 4,3 dnia.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Informacje o układzie Patroclus i Menoetius w bazie Johnston's Archive (ang.)
- Strona poświęcona temu układowi (ang.). [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-20)].