Merystem interkalarny

Merystem interkalarny, wstawowytkanka twórcza pierwotna, powodująca przyrost pędu na długość. Merystemy są rozmieszczone wzdłuż łodygi u podstawy międzywęźli i chronione przez pochewki liściowe. Komórki merystemu interkalarnego pochodzą od stożka wzrostu pędu i umożliwiają wzrost międzywęźli pomimo tego, że są oddzielone od stożka wzrostu komórkami zróżnicowanymi[1]. Merystemy interkalarne stosunkowo szybko zanikają, różnicując się w tkanki stałe[2].

Tworzą się one zazwyczaj u roślin, które bardzo szybko na szczycie łodygi wytwarzają kwiaty lub kwiatostany (rośliny jednoliścienne, goździkowate). Jednoczesny wzrost wierzchołkowy oraz w obrębie merystemów interkalarnych powoduje, że łodyga wydłuża się bardzo szybko. Merystem interkalarny występuje również u skrzypów, w szypułkach kwiatowych babki (Plantago) i zawciągu (Armeria)[2].

Przypisy

  1. Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 122-124. ISBN 83-01-13953-6.
  2. a b Malinowski Edmund: Anatomia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 91-146.