Mesilim

Głowica maczugi Mesilima z jego inskrypcją oraz przedstawieniem mitycznego ptaka Anzu i sześciu lwów; zbiory Luwru (AO 2349)

Mesilim, Mesalim (sum. me-silim/salim) – jeden z ważniejszych władców sumeryjskich, król Kisz, który ok. roku 2525 p.n.e. sprawował formalną rolę suwerena nad co najmniej kilku miastami sumeryjskimi^[1]. Jego imię nie występuje w Sumeryjskiej liście królów, ale znane są jego inskrypcje wotywne pochodzące z Lagasz i Adab. Wymieniają go one jako budowniczego świątyni Ningirsu w Lagasz oraz świątyni Enlila w Kisz^[2]. W jednej z inskrypcji Entemeny, władcy Lagasz, Mesilim nazywany jest tym, który za czasów jednego z poprzedników Entemeny (Lugalsza'engura?) wyznaczyć miał granicę pomiędzy miastami-państwami Lagasz i Umma:

Enlil, król wszystkich krajów,
ojciec wszystkich bogów,
swym niepodważalnym słowem
wyznaczył granicę (między posiadłościami)
bogów Ningirsu^[3] i Szara^[4].
Mesilim, król (miasta-państwa) Kisz,
na polecenie boga Isztarana
wymierzył sznurem (mierniczym) pola
i w miejscu tym stelę (graniczną) ustawił.^[5]

Przypisy

Bibliografia

• Krystyna Szarzyńska, Eposy Sumeryjskie, seria Antologia Literatury Mezopotamskiej, Wydawnictwo AGADE, Warszawa 2003.
• Marian Bielicki, Zapomniany świat Sumerów, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1969.