Messier 84

Messier 84
Ilustracja
Galaktyka M84 w zbliżeniu, zdjęcie Teleskopu Hubble’a
Odkrywca

Charles Messier

Data odkrycia

18 marca 1781

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Panna

Typ

S0

Rektascensja

12h 25m 03,743s[1]

Deklinacja

+12° 53′ 13,14″[1]

Odległość

60 mln ly (18,4 Mpc)

Przesunięcie ku czerwieni

0,003369[1]

Jasność obserwowana

9,1m

Rozmiary kątowe

6,5′ × 5,6′

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

113 × 97 tys. ly

Alternatywne oznaczenia
Patrz w tekście
Mapa galaktyki
Konstelacja Panny

Messier 84 (również M84 lub NGC 4374) – galaktyka soczewkowata w gwiazdozbiorze Panny. Odkrył ją i skatalogował 18 marca 1781 roku Charles Messier. Należy do gromady galaktyk w Pannie. Jest częścią Łańcucha Markariana[2].

Charakterystyka fizyczna

M84 znajduje się w odległości ok. 60 mln lat świetlnych (ok. 18 megaparseków) od Ziemi. Jej średnica wynosi około 87 tys. lat świetlnych. Należy do galaktyk Seyferta typu 2[1].

Dane astronomiczne

Fragment jądra Gromady w Pannie, w centrum zdjęcia M84

Przez długi czas M84 była przypisywana do typu E1, co oznaczało, że składa się głównie ze starszych, żółtych gwiazd. Nowe badania wskazują przynależność do typu S0 (galaktyka soczewkowata).

Z centrum galaktyki M84 wyrzucane są dwa małe dżety obserwowane w zakresie radiowym. Fakt ten był przedmiotem badań Teleskopu Hubble’a w 1997 (krótko po jego drugiej naprawie). Odkryto, że galaktyka posiada masywny obiekt centralny o masie ok. 300 milionów mas Słońca skoncentrowany w obszarze o promieniu poniżej 26 lat świetlnych.

Supernowe

Do tej pory zaobserwowano następujące przypadki supernowych:

  • SN 1957B – odkryta 18 maja 1957 przez G. Romano (Włochy), miała wtedy jasność 13m
  • SN 1980I (13 czerwca 1980) – osiągnęła jasność 14m
  • SN 1991bg (3 grudnia 1991) – osiągnęła jasność 14m

Oznaczenia alternatywne

  • NGC 4374
  • 4C 13.47
  • ASB 33
  • 3C 272.1
  • Cul 1222+131
  • DA 322
  • [DLB87] V3
  • [DML87] 746
  • [DSB94] 272
  • 2E 2696
  • 2E 1222.5+1309
  • GIN 778
  • IRAS 12224+1309
  • IRAS F12225+1309
  • 1Jy 1222+131
  • 1Jy 1222+13
  • LEDA 40455
  • LJHY 35
  • MCG+02-32-034
  • MRC 1222+131
  • NRAO 399
  • NVSS B122231+130912
  • OHIO A 322
  • PKS 1222+13
  • PKS 1222+131
  • RX J122503.7+125313
  • RX J1225.0+1253
  • S3 1222+13
  • [TH2002] 5
  • [TT2002] Virgo 2
  • UGC 7494
  • UZC J122503.7+125314
  • VCC 763
  • VPC 385
  • VSOP J1225+1253
  • [VV2003c] J122503.7+125313
  • [VV2006c] J122503.7+125313
  • WSTB 29W003
  • Z 1222.5+1310
  • Z 70 – 58

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d Messier 84 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. Courtney Seligman: NGC 4374. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-12-16]. (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne


Media użyte na tej stronie

Phot-04a-03-hires.jpg
Autor: ESO, Licencja: CC BY 4.0
Sky field near some of the brighter galaxies in the Virgo Cluster. This image was obtained in April 2000 with the Wide Field Imager (WFI) at the La Silla Observatory. The large elliptical galaxy at the centre is Messier 84; the elongated image of NGC 4388 (an active spiral galaxy, seen from the side) is in the lower left corner. The field measures 16.9 x 15.7 square arcmin.

ID: phot-04a-03-hires

Size: 4252x3933

Credit: ESO
Messier 84 nucleus Hubble.jpg
Messier 84 nucleus by Hubble Space Telescope
Virgo constellation PP3 map PL.svg
Autor: Szczureq, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gwiazdozbiór Panny. Mapa została stworzona przy pomocy programu PP3 autorstwa Torstena Brongera. Wersję wektorową stworzył Szczureq według wzoru z wersji rastrowej, której autorem jest BlueShade.