Messier 85
 (c) ESA/Hubble, CC BY 4.0 Galaktyka soczewkowata M85 (HST) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia | 4 marca 1781 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ | |
| Rektascensja | 12h 25m 24,05s |
| Deklinacja | +18° 11′ 27,9″ |
| Odległość | |
| Przesunięcie ku czerwieni | 0,002432[2] |
| Jasność obserwowana | |
| Rozmiary kątowe | 7,1' × 5,5' |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Wymiary | 124 × 96 tys. ly |
| Alternatywne oznaczenia | |
| NGC 4382, UGC 7508, 1E 1222.8+1828, 2E 1222.8+1828, 2E 2700, GIN 779, KPG 334a, LEDA 40515, [M98c] 122253.2+182803, MCG+03-32-029, [T76] 66A, [TH2002] 4, UZC J122524.2+181128, VCC 798, [VDD93] 157, Z 1222.9+1828, Z 99 – 45 | |
 Warkocz Bereniki | |
Messier 85 (M85, NGC 4382) – galaktyka soczewkowata w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki. Jest najdalej wysuniętym na północ członkiem Gromady w Pannie. Odkrył ją 4 marca 1781 roku Pierre Méchain. 18 marca Charles Messier dodał ją do swojego katalogu razem z sześcioma innymi galaktykami i gromadą kulistą M92.
M85 znajduje się w odległości ok. 60 milionów lat świetlnych od Ziemi i oddala się z prędkością około 729 km/s[2]. Rozmiary galaktyki wynoszą ok. 124 × 96 tysięcy lat świetlnych, jest więc nieco większa od Drogi Mlecznej.
Do tej pory w M85 zaobserwowano jedną supernową – SN 1960R. Odkryto ją 19 grudnia 1960, osiągnęła maksymalną jasność 11,6m, należała do typu Ia[3].
Przypisy
- ↑ a b Messier 85 w SEDS.org (ang.)
- ↑ a b c d Dane według NASA/IPAC Extragalactic Database.
- ↑ Asiago Supernova Catalogue (Barbon et al., 1999-) (ang.). vizier.u-strasbg.fr, 2013-03-24. [dostęp 2013-04-02].
Linki zewnętrzne
- Messier 85 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
- Messier 85 w SEDS.org (ang.)
- Messier 85 w bazie SIMBAD (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Original uploader was Blueshade at pl.wikipedia, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ta mapa gwiazdozbioru została stworzona przy pomocy programu PP3 autorstwa Torstena Brongera. Tłumaczenia na język polski oraz innych modyfikacji na potrzeby polskiej Wikipedii dokonał Przemysław 'BlueShade' Idzkiewicz. Grafika udostępniona jest na licencji GFDL w wersji 1.2 lub nowszej.
(c) ESA/Hubble, CC BY 4.0
The darkness within?
This atmospheric image shows a galaxy named Messier 85, captured in all its delicate, hazy glory by the NASA/ESA Hubble Space Telescope. Messier 85 slants through the constellation of Coma Berenices (Berenice’s Hair), and lies around 50 million light-years from Earth. It was first discovered by Charles Messier’s colleague Pierre Méchain in 1781, and is included in the Messier catalogue of celestial objects.
Messier 85 is intriguing — its properties lie somewhere between those of a lenticular and an elliptical galaxy, and it appears to be interacting with two of its neighbours: the beautiful spiral NGC 4394, located out of frame to the upper left, and the small elliptical MCG 3-32-38, located out of frame to the centre bottom.
The galaxy contains some 400 billion stars, most of which are very old. However, the central region hosts a population of relatively young stars of just a few billion years in age; these stars are thought to have formed in a late burst of star formation, likely triggered as Messier 85 merged with another galaxy over four billion years ago. Messier 85 has a further potentially strange quality. Almost every galaxy is thought to have a supermassive black hole at its centre, but from measurements of the velocities of stars in this galaxy, it is unclear whether Messier 85 contains such a black hole.
This image combines infrared, visible and ultraviolet observations from Hubble’s Wide Field Camera 3.
Credit:
ESA/Hubble & NASA, R. O'Connell
Coordinates Position (RA): 12 25 24.00 Position (Dec): 18° 11' 16.55" Field of view: 2.55 x 2.69 arcminutes Orientation: North is 0.1° right of vertical
Colours & filters Band Wavelength Telescope Optical u 336 nm Hubble Space Telescope WFC3 Optical B 438 nm Hubble Space Telescope WFC3 Optical V 555 nm Hubble Space Telescope WFC3 Optical I 814 nm Hubble Space Telescope WFC3.