Messier 88
 Messier 88 | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia | 18 marca 1781 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ | SA(rs)b Sy2[1] / Sc |
| Rektascensja | 12h 31m 59,34s[2] |
| Deklinacja | +14° 25′ 13,4″[2] |
| Odległość | |
| Przesunięcie ku czerwieni | +0,007602 ±0,000020[4] |
| Jasność obserwowana | |
| Rozmiary kątowe | |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Wymiary | Ø 130 tys. ly[3] |
| Alternatywne oznaczenia | |
| M88, NGC 4501, UGC 7675, [DSB94] 300, 2E 2758, 2E 1229.4+1442, CGCG 099-076, EQ 1229+146, INTREF 503, IRAS 12294+1441, LEDA 41517, [M98c] 122928.1+144150, MCG+03-32-059, NVSS B122927+144138, PGC 041517, UZC J123159.1+142515, VCC 1401, VPC 840, [VV2000c] J123159.3+142513, [VV2003c] J123159.3+142513, [VV2006c] J123159.3+142513, [VV98c] J123159.5+142517, WSTB 29W039, [YOF95] 178, Z 1229.4+1442, Z 99 – 76 | |
 gwiazdozbiór Warkocza Bereniki | |
Messier 88 (znana również jako M88 lub NGC 4501) – galaktyka spiralna z grupy galaktyk Seyferta w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki. Należy do Gromady w Pannie.
Odkrycie i obserwacje
M88 odkrył 18 marca 1781 roku francuski astronom Charles Messier. Opisał ją jako „mgławicę bez gwiazd” i jeden z najsłabiej świecących obiektów w swoim katalogu oraz stwierdził, że jest podobna z wyglądu do M58[3]. Tej samej nocy Messier odkrył sześć innych galaktyk oraz gromadę kulistą M92. M88 jest jedną z pierwszych galaktyk sklasyfikowanych jako spiralne. Lord Rosse skatalogował ją jako jedną z 14 „spiralnych mgławic” odkrytych do 1850 roku.
Charakterystyka fizyczna
Odległość galaktyki od Ziemi wynosi około 60 milionów lat świetlnych[3]. Dystans ten rośnie w tempie 2281 km/s[1]. Średnica galaktyki wynosi około 130 tysięcy lat świetlnych[3] (ok. 40 kpc).
Jasność obserwowana M88 według różnych źródeł wynosi od 9,6 do ok. 10,4 wielkości gwiazdowych, natomiast jej wymiary obserwowane od 7' × 4' do 8' × 3', z czego jądro ma około 1,1' × 0,55'[5].
Supernowe
Dotychczas w M88 zaobserwowano jedną supernową, SN 1999cl odkrytą 28 maja 1999 roku. Należała do typu Ia, osiągnęła jasność 13,6m[6].
Przypisy
- ↑ a b c d Messier 88 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
- ↑ a b W.D. Cotton, J.J. Condon, E. Arbizzani. Arcsecond Positions of UGC Galaxies. „The Astrophysical Journal Supplement Series”. 125 (2), s. 409–412, grudzień 1999.
- ↑ a b c d e Hartmut Frommert, Christine Kronberg: Messier 88. [w:] SEDS Messier Database [on-line]. 2002-12-29. [dostęp 2014-01-23]. (ang.).
- ↑ Messier 88 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ Gerard de Vaucouleurs, Antoinette de Vaucouleurs. Reference Catalogue of Bright Galaxies. „University of Texas Monographs in Astronomy”. 1964.
- ↑ David Bishop: Supernova 1999cl in M88. [w:] Rochester’s Astronomy Club [on-line]. 2001-12-03. [dostęp 2007-05-18]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Messier 88 w SEDS.org (ang.)
- Messier 88 w bazie SIMBAD (ang.)
- Messier 88 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
- Historyczne obserwacje M88 (ang.)
- Gromada w Pannie w Atlasie Wszechświata. wszechswiat.astrowww.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-18)]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Szczureq, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gwiazdozbiór Warkocza Bereniki. Mapa została stworzona przy pomocy programu PP3 autorstwa Torstena Brongera. Wersję wektorową stworzył Szczureq według wzoru z wersji rastrowej, której autorem jest BlueShade.
Autor: Jschulman555, Licencja: CC BY 3.0
Messier 88, 24 inch telescope on Mt. Lemmon, AZ.
Autor: Own work, Licencja: CC BY-SA 3.0
Color rendering is done by by Aladin-software (2000A&AS..143...33B.)