Messier 96
 Galaktyka Messier 96 (ESO) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia | 20 marca 1781 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ | spiralna z poprzeczką (SAB(rs)ab)[1] |
| Rektascensja | 10h 46m 45,7s[2] |
| Deklinacja | +11° 49′ 12″[2] |
| Odległość | |
| Przesunięcie ku czerwieni | 0,003012 ± 0,000040[2] |
| Jasność obserwowana | |
| Rozmiary kątowe | 9'[3] |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Wymiary | Ø 90 tys. ly |
| Jasność absolutna | |
| Alternatywne oznaczenia | |
| USGC U323 NED07, HIPASS J1046+11, UGC 5882, PGC 32192, CGCG 066-013, UZC J104645.9+114926, CGCG 1044.1+1205, 1AXG J104648+1149, MCG +02-28-006, 2MASX J10464574+1149117, LGG 217:[G93] 003, IRAS 10441+1205, [M98j] 095 NED06, IRAS F10441+1205 | |
 Gwiazdozbiór Lwa | |
Messier 96 (również M96, NGC 3368 lub PGC 32192) – galaktyka spiralna z poprzeczką znajdująca się w gwiazdozbiorze Lwa. Odkrył ją 20 marca 1781 Pierre Méchain (razem z M95)[3]. W katalogu Messiera od 24 marca 1781[3]. Galaktyka ta należy do grupy galaktyk Lew I i jest jej najjaśniejszym członkiem[3].
Odległość M96 od Ziemi szacuje się na około 34,3 miliona lat świetlnych. Przyjmując tę wartość, średnica centralnego, najjaśniejszego regionu galaktyki wynosi ok. 60 tys. lat świetlnych, natomiast średnica całej galaktyki około 90 tys. lat świetlnych[5].
Centrum galaktyki składa się głównie ze starych, żółtych gwiazd, ramiona natomiast zdominowane są przez gromady błękitnych, młodych gwiazd[3].
Do tej pory zarejestrowano jeden przypadek supernowej w M96 – SN 1998bu (9 maja 1998, osiągnęła jasność 11,8m)[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Messier 96 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
- ↑ a b c Messier 96 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g h Messier 96 w SEDS.org (ang.).
- ↑ R.B. Tully et al: M96 (ang.). W: Cosmicflows-2 catalog [on-line]. VizieR, 2013. [dostęp 2017-10-22].
- ↑ Obliczono ze wzoru gdzie – średnica, – odległość, – rozmiar kątowy obiektu.
Linki zewnętrzne
- Messier 96 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
- Messier 96 w bazie SIMBAD (ang.)
- Courtney Seligman: NGC 3368 (ang.). Celestial Atlas. [dostęp 2015-05-14].
Media użyte na tej stronie
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Blueshade z polskiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ta mapa gwiazdozbioru została stworzona przy pomocy programu PP3 autorstwa Torstena Brongera. Tłumaczenia na język polski oraz innych modyfikacji na potrzeby polskiej Wikipedii dokonał Przemysław 'BlueShade' Idzkiewicz. Grafika udostępniona jest na licencji GFDL w wersji 1.2 lub nowszej.
Autor: ESO/Oleg Maliy, Licencja: CC BY 3.0
Not all spiral galaxies have to be picture-perfect to be striking. Messier 96, also known as NGC 3368, is a case in point: its core is displaced from the centre, its gas and dust are distributed asymmetrically and its spiral arms are ill-defined. But this portrait, taken with the FORS1 instrument on ESO’s Very Large Telescope, shows that imperfection is beauty in Messier 96. The galaxy's core is compact but glowing, and the dark dust lanes around it move in a delicate swirl towards the nucleus. And the spiral arms, patchy rings of young blue stars, are like necklaces of blue pearls.
Messier 96 lies in the constellation of Leo (The Lion). It is the largest galaxy in the Leo I group of galaxies; including its outermost spiral arms, it spans some 100 000 light-years in diameter — about the size of our Milky Way. Its graceful imperfections likely result from the gravitational pull of other members in the group, or are perhaps due to past galactic encounters.
A multitude of background galaxies peers through the dusty spiral. Perhaps the most striking of these objects is an edge-on galaxy that — because of a chance alignment — appears to interrupt the outermost spiral arm to the upper left of Messier 96's core.
This image was processed by ESO using the observational data found by Oleg Maliy from Ukraine, who participated in ESO's Hidden Treasures 2010 astrophotography competition [1], organised in October–November 2010, for everyone who enjoys making beautiful images of the night sky using astronomical data obtained with professional telescopes. The image was made with data taken at visible and infrared wavelengths through B, V, and I filters.
Notes
[1] ESO’s Hidden Treasures 2010 competition gave amateur astronomers the opportunity to search through ESO’s vast archives of astronomical data, hoping to find a well-hidden gem that needed polishing by the entrants. To find out more about Hidden Treasures, visit http://www.eso.org/public/outreach/hiddentreasures/.