Metałurh Zaporoże
Pełna nazwa | Футбольний клуб «Металург» (Запоріжжя) |
---|---|
Przydomek | червоно-чорно-жовті (czerwono-czarno-żółci) |
Barwy |
|
Data założenia | 1935 |
Debiut w najwyższej lidze | 1992 |
Data rozwiązania | 2016, 2018 |
Data reaktywacji | 2016 |
Państwo | |
Adres | ul.12-ho Kvitnya 2 |
Stadion | |
Trener | |
Strona internetowa |
Metałurh Zaporoże (ukr. Футбольний клуб «Металург» (Запоріжжя), Futbolnyj Kłub "Metałurh" (Zaporiżżia)) – ukraiński klub piłkarski, mający siedzibę w mieście Zaporoże, w południowo-wschodniej części kraju, działający w latach 1935–2018.
W latach 1992-2015 występował w rozgrywkach ukraińskiej Premier Lihi.
Historia
Chronologia nazw:
- 1935: Stal Zaporoże (ukr. «Сталь» Запоріжжя)
- październik 1949: Metałurh Zaporoże (ukr. ФК «Металург» Запоріжжя)
- grudzień 2015: klub rozwiązano
- 26.03.2016: Metałurh-Zaporoże (ukr. ФК «Металург-Запоріжжя») – po zmianie nazwy FK Rosso Nero
- 7.06.2018: klub rozwiązano
Lata wcześniejsze (1935–1946)
Zespół piłkarski Stal Zaporoże w Zaporożu został założony 2 maja 1935 roku[1] i prezentował jedno z największych przemysłowych przedsiębiorstw Zaporiżstal. Pod koniec 1935 roku lokalna organizacja sportowa dała Stalowi status głównego klubu w regionie. W latach trzydziestych XX wieku zespół występował regularnie w rozgrywkach krajowych i często grał towarzysko przeciwko klubom z radzieckiej pierwszej ligi, z których najbardziej znanym był Spartak Moskwa. W 1939 i 1940 pod nazwą Lokomotiw zwyciężył w mistrzostwach Ukraińskiej SRR. Wkrótce nastąpił trudny okres II wojny światowej, przynosząc jednak spadek zarówno Zaporiżstalowi, jak i jego drużynie. Jednak w 1946 roku klub został odrodzony, a w 1949 roku Stal wygrał puchar obwodu zaporoskiego.
Era ZSRR (1946–1991)
Klub brał udział w rozrywkach piłkarskich byłego ZSRR. W końcu października 1949 roku otrzymał dzisiejszą nazwę Metałurh Zaporoże. W 1950 roku zespół debiutował w rozgrywkach Pucharu Związku Radzieckiego, gdzie w meczu 1/64 finału pokonał Łokomotiw Pietrozawodsk z wynikiem 5:0, ale w następnej rundzie przegrał 2:3 z Torpedo Stalingrad. Jednak już w następnym roku klub dotarł do 1/8 finału. W 1953 zadebiutował w Mistrzostwach ZSRR po zostaniu mistrzem Ukraińskiej SRR w 1952 roku. Od 1953 do 1962 klub występował w Klasie B Mistrzostw ZSRR.
W 1962 roku klub najpierw zdobył wicemistrzostwo drugiej grupy, a potem w finale zajął 6.miejsce i utrzymał się w II grupie Klasy A po reorganizacji systemu radzieckich lig w 1963. W 1970 roku, po kolejnej reorganizacji systemu lig klub został oddelegowany do trzeciej ligi, którą wygrał i w 1971 wrócił do pierwszej ligi ZSRR. W pierwszym sezonie zajął czwarte miejsce. W 1990 klub zajął trzecie miejsce, które stało się najwyższym osiągnięciem klubu w Mistrzostwach ZSRR i premiowało awansem do Wyższej ligi. W sezonie 1991 klub debiutował w najwyższej lidze radzieckiej zajmując 13.pozycję.
Liga ukraińska (1992–2015)
Od początku rozrywek w niezależnej Ukrainie klub występował w Wyższej Lidze. Sezon 2011/12 spędził w Pierwszej Lidze, ale szybko wrócił do Premier-lihi.
W czerwcu 2012 właścicielem klubu został Ołeksandr Bohusłajew, który kupił klub od Ihora Dworeckiego[2].
W sezonie 2015/2016 klub miał problemy finansowe. W grudniu 2015 zawodowi gracze i trener opuścili klub, a skład Metałurha zasilili piłkarze z drużyny młodzieżowej. W 2016 roku zespół nie zagrał żadnego meczu, 14 marca 2016 został zdyskwalifikowany z rozgrywek Premier-ligi[3], a następnie ogłosił bankructwo i został rozwiązany.
Metałurh założony z FK Rosso Nero (2016–2018)
26 marca 2016 w Zaporożu odbyło się spotkanie organizacji publicznej „Metałurh na wieki”, na którym podjęto decyzję o zmianę nazwy amatorskiego klubu „Rosso Nero”, założonego w 2009 przez przedsiębiorcę Andrija Bohatczenka, na Metałurh Zaporoże. Na tym samym posiedzeniu, grupa przejęła symbole klubu i kolory Metałurha[4].
Latem 2016 klub otrzymał licencję na grę w Druhiej Lidze[5].
7 czerwca 2018 klub został rozwiązany[6].
Nowy Metałurh (od 2017)
31 maja 2017 roku powstał nowy miejski klub piłkarski MFK Metałurh Zaporoże założony przez władze miasta Zaporoże w oparciu o spółkę komunalną "Stadion Centralny", który jest właścicielem Sławutycz Areny[7]. 6 sierpnia 2017 roku zespół startował w sezonie 2017/18 w rozgrywkach ukraińskiej piłkarskiej lidze amatorskiej.
12 czerwca 2018 roku Nowy Metałurh otrzymał licencję na grę w Druhiej Lidze[8].
Barwy klubowe, strój
Klub ma barwy czerwono-czarno-żółte. Zawodnicy swoje domowe spotkania zazwyczaj grali w czerwonych koszulkach, czarnych spodenkach oraz żółtych getrach.
Sukcesy
Trofea międzynarodowe
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Liga Europy (Puchar UEFA) | zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 | ||||
I runda kw. | 2 | 2002/03, 2006/07 |
Trofea krajowe
- Ukraina
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo | I miejsce | 0 | |||
II miejsce | 0 | ||||
III miejsce | 0 | ||||
4 miejsce | 1 | 2002 | |||
Puchar | zdobywca | 0 | |||
finalista | 1 | 2006 | |||
półfinalista | 1 | 1997 | |||
II liga | I miejsce | 0 | |||
II miejsce | 1 | 2012 | |||
III miejsce | 0 |
- ZSRR
Inne trofea
- Mistrzostwo Ukraińskiej SRR:
- mistrz (3x): 1952, 1960, 1970
- Puchar Ukraińskiej SRR:
- zdobywca (2x): 1951, 1952
Poszczególne sezony
- ZSRR
- Ukraina
Rozgrywki międzynarodowe
Europejskie puchary
Legenda do wszystkich tabel:
|
Sezon | Rozgrywki | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
---|---|---|---|---|---|---|
2002/03 | Puchar UEFA | Q | Birkirkara FC | 3–0 | 0–0 | 3–0 |
1R | Leeds United | 1–1 | 0–1 | 1–2 | ||
2006/07 | Puchar UEFA | 2Q | Zimbru Kiszyniów | 3–0 | 0–0 | 3–0 |
1R | Panathinaikos AO | 0–1 | 1–1 | 1–2 |
Rozgrywki krajowe
- ZSRR
| ||||||||||||||||
Poziom | Rozgrywki | Sezony | Mecze | Z | R | P | B+ | B– | Pkt | Lata | Awanse | Spadki | Naj. | |||
I | Wysszaja liga | 1 | 1991 | 0 | 0 | 13 | ||||||||||
II | Pierwaja liga | 37 | 1953–1969, 1971–1990 | 1 | 1 | 1 | ||||||||||
III | Klass A, 2 gruppa | 1 | 1970 | 1 | 0 | 1 | ||||||||||
IV | Wtoraja nizszaja liga | 0 | ||||||||||||||
Puchar ZSRR | 0 | 0 | 0 |
- Ukraina
| ||||||||||||||||
Poziom | Rozgrywki | Sezony | Mecze | Z | R | P | B+ | B– | Pkt | Lata | Awanse | Spadki | Naj. | |||
I | Wyszcza liha/Premier-liha | 24 | 1992–2011, 2012–2016 | 0 | 2 | 4 | ||||||||||
II | Persza liha | 1 | 2011/12 | 1 | 0 | 2 | ||||||||||
III | Druha liha | 2 | 2016–2018 | 0 | 0 | 12 | ||||||||||
IV | Amatorska liha | 0 | 0 | 0 | ||||||||||||
Puchar Ukrainy | 27 | 1992–2018 | 0 | 0 | 2 |
Statystyki
Rekordy klubowe
Rekordy indywidualne
Najwięcej występów w klubie
Najwięcej goli w klubie
Piłkarze, trenerzy, prezydenci i właściciele klubu
Piłkarze
Aktualny skład zespołu
Trenerzy
- 1935: Borys Wojtenko
...
- 1951–1952: Hryhorij Bałaba
- 1953–06.1954: Gieorgij Głazkow
- 07.1954–1954: Ramiz Kariczew
- 1955–1956: Aleksiej Kostylew
- 1957–06.1958: Wiktor Ponomariow
- 07.1958–06.1959: Petro Tyszczenko
- 07.1959–1959: Ołeksandr Tymofiejew
- 1960–06.1961: Michaił Czurkin
- 07.1961–1962: Siergiej Korszunow
- 1963–09.1964: Abram Łerman
- 09.1964–6.1965: Wiktor Sokołow
- 07.1965–1966: Łeonid Rodos
- 1967–1969: Siergiej Korszunow
- 1970–0?.1971: Wiktor Łukaszenko
- 0?.1971–04.1972: Wołodymyr Bohdanowicz
- 04.1972–09.1972: Petro Stupakow
- 09.1972–12.1972: Wiktor Żylin
- 1973: Jurij Zacharow
- 1974: Hryhorij Wul
- 1975: Wiktor Fomin
- 1976–1978: Jożef Beca
- 1979–1980: Ołeksandr Hułewski
- 1981: Jurij Zacharow
- 1981–1988: Ołeksandr Tomach
- 1988–11.1992: / Ihor Nadiejin
- 01.1993–09.1993: Jānis Skredelis
- 10.1993–12.1993: Hryhorij Wul
- 01.1994–08.1994: Anatolij Kuksow
- 09.1994–03.1998: Ołeksandr Tomach
- 03.1998: Łeonid Kluczyk (p.o.)
- 04.1998–03.1999: Ołeksandr Sztelin
- 04.1999–05.2001: Myron Markewicz
- 06.2001–07.2001: Wołodymyr Atamaniuk
- 07.2001–09.2002: Ołeh Taran
- 09.2002–10.2002: Ołeh Łutkow
- 11.2002–12.2002: Ihor Nadiejin
- 01.2003–06.2003: Ivan Katalinić
- 07.2003–12.2003: Mychajło Fomenko
- 02.2004–05.2004: Anatol Jurewicz
- 05.2004–06.2004: Siarhiej Barouski
- 07.2004–07.2005: Wałerij Jaremczenko
- 07.2005–09.2005: Anatolij Czancew
- 09.2005–05.2006: Wjaczesław Hrozny
- 07.2006–04.2007: Serhij Jaszczenko
- 04.2007–11.2008: Anatolij Czancew
- 08.2007-09.2007: Jurij Wernydub (p.o.)
- 11.2008–09.2009: Ołeh Łutkow
- 09.2009–10.2009: Władimir Chodus (p.o.)
- 10.2009–11.2009: Roman Hryhorczuk
- 11.2009–12.2009: Władimir Chodus (p.o.)
- 12.2009–05.2010: Roman Hryhorczuk
- 06.2010–05.2011: Ołeh Łutkow
- 05.2011: Hryhorij Nehiriow (p.o.)
- 06.2011–31.05.2012: Serhij Zajcew (p.o.)
- 11.06.2012–13.07.2012: Anatolij Buznik (p.o.)
- 14.07.2012–24.07.2012: Ihor Łuczkewicz (p.o.)
- 24.07.2012–31.08.2012: Serhij Kowałeć
- 31.08.2012–06.09.2012: Anatolij Zajajew (p.o.)
- 06.09.2012–31.12.2012: Witalij Kwarciany
- 01.01.2013–29.05.2013: Serhij Zajcew (p.o.)
- 10.06.2013–28.10.2013: Serhij Puczkow
- 28.10.2013–07.11.2014: Ołeh Taran
- 07.11.2014–24.02.2015: Ołeksandr Tomach
- 24.02.2015–04.12.2015: Anatolij Czancew
- 2013–11.07.2016: Wasyl Storczak
- 12.07.2016–10.01.2017: Illa Błyzniuk
- 10.01.2017–07.06.2018: Wiktor Żuk (p.o.)
Prezydenci
Struktura klubu
Stadion
Od 1938 roku klub rozgrywał swoje mecze domowe na stadionie Sławutycz Arena (do 2006 nazywał się Metałurh). Po ostatniej rekonstrukcji 2006 może pomieścić 11 883 widzów i ma wymiary 105 x 68 metrów.
Kibice i rywalizacja z innymi klubami
Derby
- Torpedo Zaporoże (Zaporoskie derby)
- Wiktor Zaporoże (Zaporoskie derby)
- FK Dnipro (Dnieprowskie derby)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Ukraine - List of Foundation Dates - RSSSF
- ↑ UA-Футбол. Запорожский „Металлург” купил Богуслаев
- ↑ Металург виключений зі змагань під егідою УПЛ - UA-Футбол
- ↑ Р.Акбаш: Новий Металург стартує в аматорському чемпіонаті. А жити буде по кишені - UA-Футбол
- ↑ Шість аматорських колективів допущені до участі в Другій лізі - UA-Футбол
- ↑ Металург Запоріжжя припиняє існування - UA-Футбол
- ↑ В Запорожье создали муниципальный футбольный клуб | Портал Акцент. akzent.zp.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-23)].
- ↑ 21 клуб отримав атестат на право участі у Другій лізі - UA-Футбол
Bibliografia
- Oficjalna strona klubu (ros.)
- FC Metalurh Zaporizhya, [w:] baza Soccerway (drużyny) [online] [dostęp 2021-01-01] .
- Metałurh Zaporoże w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
- Metałurh Zaporoże w bazie Football Facts (ros.)
- Metałurh Zaporoże w bazie WildStat (ros. • ang.)
- Metałurh Zaporoże w bazie GlobalSportsArchive (ang.)
- Metałurh Zaporoże w bazie Foot.dk (duń.)
- Metałurh Zaporoże w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
- Metałurh Zaporoże w bazie PlayMakerStats (ang. • fr. • hiszp. • niem. • port. • wł.)
- Metałurh Zaporoże w bazie WorldFootball.net (ang.)
- Metałurh Zaporoże w bazie National Football Teams (ang.)
- Metalurg Zaporizhya, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [online] [dostęp 2020-11-21] .
- Wyniki meczów klubu w bazie RSSSF (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Football kit template socks
Flag of FIFA.
Autor:
- UEFA_-_UEFA_Cup.svg: Original work by Riccardo de conciliis at it.wikipedia. SVG version by LonEMedia.
- derivative work: Ottobdn (talk)
UEFA Cup Trophy
Logo of Football Federation of Ukraine
Icon representing a decrease, consisting of a red-colored, down-pointing triangle.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Icon representing an increase, consisting of a green-colored, up-pointing triangle.