Metafiton

Mata tworzona przez skrętnicę

Metafiton – zbiorowisko mikroskopijnych organizmów występujących pośród widocznych gołym okiem skupisk nitkowatych glonów. Makroskopowe glony pleustonowe (często zielenice) i luźno związane z nimi organizmy metafitonowe (epifityczne) tworzą skupienia przypominające strukturą watę. Zwykle występuje w litoralu jezior[1]. Organizmu tego zespołu mogą rozwijać się bardzo intensywnie, wywołując zakwity[2]. Maty metafitonu mogą powstawać w strefie przydennej, jako element bentosu, po czym na skutek wytwarzania pęcherzyków tlenu na drodze fotosyntezy, unoszone są ku powierzchni wody[2]. Gatunki metafitonowych glonów często mogą występować również jako element bentosu lub planktonu[1]. Ich skład zależy od nasłonecznienia, a więc w różnych warstwach maty występują różne gatunki. Okrzemki z rodzajów Cymbella i Encyonema preferują lepsze warunki świetlne, podczas gdy z rodzajów Gomphonema, Cocconeis i Fragilaria preferują mniej oświetlone warstwy. Skład gatunkowy i lokalizacja związane są również z dostępnością biogenów[2]. Maty glonów nitkowatych, zatrzymując część promieniowania ultrafioletowego, ułatwiają przetrwanie w wodzie organizmom bardziej na nie wrażliwym, w tym bakteriom kałowym[3].

Przypisy

  1. a b Joanna Picińska-Fałtynowicz, Jan Błachuta: Klucz do identyfikacji organizmów fitoplanktonowych z rzek i jezior dla celów badań monitoringowych części wód powierzchniowych w Polsce. Warszawa: Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2012, s. 174, seria: Biblioteka Monitoringu Środowiska. ISBN 978-83-61227-05-2.
  2. a b c Lynnette Lavery Saunders: Metaphyton Mat Conditions and their Eff ects on Filamentous Algal Communities and their Diatom Epiphytes. Drexel University, 2009, s. xiii-xiv.
  3. Aubrey Beckinghausen, Alexia Martinez, David Blersch, Berat Z. Haznedaroglu. Association of nuisance filamentous algae Cladophora spp. with E. coli and Salmonella in public beach waters: impacts of UV protection on bacterial survival. „Environmental Science: Processes & Impacts”. 16 (6), s. 1267-1274, 2014. DOI: 10.1039/C3EM00659J. PMID: 24643370 (ang.). 

Media użyte na tej stronie

Spirogyra2pl.jpg
Nitki skrętnicy Spirogyra.sp