Metenburg

Metenburg – zamek krzyżacki, który znajdował się nad rzeką Nettą, była to jedna z najdalej wysuniętych na wschód twierdz krzyżackich. Zbudowany w 1392 roku i w tym samym roku zburzony przez wojska litewskie.

Historia

Wielki mistrz Konrad von Wallenrode zlecił budowę dwóch zamków na terenie dawnej Jaćwieży. Jeden z nich wzniesiono nad Nettą, zwaną dawniej Metą i nazwano Metenburg. Budową kierował Jan Schonenfeld, komtur Brandenburga, natomiast pierwszym namiestnikiem został Jan de Wishow^[1]. Zamek nie przetrwał długo. W czerwcu 1392 r. zdobyły go wojska litewskie wielkiego księcia Witolda. Zamek został zburzony, a Krzyżacy zrezygnowali z odbudowywania go, wznosząc w 1398 r. zamek w Ełku, położony w bezpieczniejszym miejscu na zachodzie. Utrata Metenburga oznaczała wycofanie się zakonu krzyżackiego z większości dawnych terenów jaćwieskich. Po zamku nie pozostały żadne ślady.

Położenie

Miejsca, w których mógł znajdować się Metenburg

Nieznane jest dokładne położenie zamku Metenburg. Na pewno znajdował się nad Nettą, lecz są dwie teorie na temat jego dokładnej lokalizacji. Zgodnie z pierwszą, zamek znajdował się na terenie dzisiejszego Augustowa, gdzie Netta wypływa z jeziora Necko. Znajdował się tam bród na rzece, na którym krzyżowały się szlaki krzyżackich wypraw na Wielkie Księstwo Litewskie, miejsce to miało więc duże znaczenie strategiczne^[2]. Prof. Józef Maroszek uważa jednak, że lokalizacja ta była zbyt oddalona od granic, więc Metenburg znajdował się przy ujściu Netty do Biebrzy, w okolicach Dolistowa Starego, tuż przy granicy z księstwem mazowieckim^[3].

Przypisy