Meteorytyka

Antarktyda. Badacze oglądają znaleziony właśnie meteoryt
Meteoryt na płaskowyżu Hammadah al Hamra (Sahara). Wyraźnie różni się od otaczających kamieni barwą i wielkością

Meteorytykanauka o meteorytach i związanych z nimi zjawiskach[1]. Jej przedmiotem jest określanie składu chemicznego i budowy fizycznej meteorytów i klasyfikowanie ich na tej podstawie. Zajmuje się również określaniem wieku meteorytów i ich pochodzeniem. W kręgu jej zainteresowań leży również badanie okoliczności upadku meteorytów na podstawie pozostawionych przez nie kraterów uderzeniowych. Jednym z głównych problemów tej nauki jest pozyskiwanie materiału do badań. Rzadko udaje się odnaleźć meteoryt tuż po upadku. Najczęściej odnajdowane są meteoryty, które spadły setki lub tysiące lat temu. Dlatego do jednego z ważniejszych zadań meteorytyki należy rozpoznawanie meteorytów i odróżnianie ich od ziemskich minerałów.

Najwdzięczniejszym obszarem Ziemi, gdzie znajdowanych jest najwięcej meteorytów, są pustynie i przede wszystkim śnieżne obszary Antarktydy, czyli krajobraz najmniej przeobrażony przez przyrodę i człowieka. Na terenie Antarktydy, dodatkowo, ciemne meteoryty łatwo dostrzec na białej powierzchni śniegu.

Zobacz też

Przypisy

  1. meteorytyka, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-12-10].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

HaH 336 meteorite in situ.jpg
(c) Dr. Svend Buhl, CC-BY-SA-3.0
HaH 336, H4/5. Stone meteorite in find situation in the Hammadah al Hamra in Libya
Meteorite Recovery Antarctica (retouched).jpg
Recovery of a meteorite in Antarctica by members of the U.S. Antarctic Search for Meteorites (ANSMET) expedition. The meteorite is picked up with sterile tongs and put into the clean Teflon bag. The recovery site is marked, temporarily, by a bamboo flag pole with the meteorite's field number. Relevant data is logged into a notebook, including latitude and longitude coordinates acquired by the GPS unit onboard the Snowmobile.