Methone (stolica tytularna)
Państwo | |
---|---|
Wyznanie | |
Kościół | |
Metropolia | |
Współczesne położenie | |
Państwo | |
Stolica tytularna | |
Data ustanowienia | |
Obecny biskup |
Methone (łac. Dioecesis Mothonensis lub Methonensis) – stolica historycznej diecezji na Peloponezie, początkowo w metropolii Korynt, później Patras. Obecnie katolickie biskupstwo tytularne. Od 1968 diecezja Methone jest diecezją wakującą.
Historia
Methone (również Methoni, Modon, Modoni, Metone; gr.: Μεθώνη) to miasto portowe w Messenii na południowo-zachodnim krańcu Peloponezu. W późnym antyku (V w.) powstało tu biskupstwo. W IX w. miasto było stolicą diecezji w metropolii Patrae (Patras).
Urzędowali w niej biskupi podlegający patriarsze Konstantynopola, czyli prawosławni (po rozłamie chrześcijaństwa na Kościół wschodni i zachodni). Najbardziej znanym biskupem Methone był Mikołaj, teolog z XII w. Był on też świadkiem opanowania i spustoszenia miasta przez Wenecjan w 1125 r. i przez Normanów w 1147 r.
Na początku XIII w., kiedy Peloponez znalazł się pod wpływami łacinników, miasto na trwałe znalazło się we władaniu Wenecji i przemianowano je na Modon. Utworzono też tu katolickie biskupstwo, które przetrwało, podobnie jak panowanie Wenecjan, do podboju tureckiego w 1500 r.
Na początku XVI w. biskup wileński Jan z Książąt Litewskich wystarał się dla biskupów pomocniczych swojej diecezji o tytuł biskupa Methone (biskupa metoneńskiego). W późniejszym okresie tytuł ten przestał być związany z diecezją wileńską.
Biskupi Modon
- Giovanni: 1207-1212
- Landolfo: 9 kwietnia 1252 – ?
- Leonardo Patrasso: 1273 – 17 czerwca 1297, mianowany biskupem Aversa (Aversa, Włochy)
- Pietro Correr: 17 czerwca 1297 – ?, administrator apostolski)
- Pietro: 25 września 1301 – 19 lipca 1303, mianowany biskupem Chieti (Chieti, Włochy)
- Angelo da Camerino, OSA: 2 listopada 1303 – 15 października 1311, mianowany patriarchą Grado – Angelo Motonense
- Egidio da Ferrara, OP: 15 października 1311 – ?, administrator apostolski
- Giacomo da Fusignano, OP: 2 sierpnia 1322 – ?
- Matteo, OFM: 10 września 1333 – ?
- Niccolò: 18 czerwca 1347 – ?
- Giorgio: 4 listopada 1349 – ?
- Francesco Falier: 21 stycznia 1368 – 21 listopada 1390, mianowany biskupem Castello (dzielnica Wenecji, Włochy)
- Lodovico Morosini: 21 listopada 1390 – ?
- Antonio Correr, CRSGA: 24 lutego 1407 – 31 marca 1407, mianowany biskupem bolońskim (Bolonia, Włochy)
- Niccolò: 9 listopada 1407 – ?
- Francesco Novello: 10 czerwca 1409 – ?
- Paolo di Giovanni: 24 stycznia 1410 – ?
- Lorenzo Venier, OP: 15 lipca 1411 – 19 stycznia 1428, mianowany arcybiskupem Zadaru (Zadar, ówczesna posiadłość wenecka, dziś Chorwacja)
- Marino de' Bernardini, CRSA: 23 lutego 1428 – 25 września 1430, mianowany biskupem Korfu (Korfu, ówczesna posiadłość wenecka, dziś Grecja)
- Gabriele Gabrieli: 15 grudnia 1432 – 19 kwietnia 1448, mianowany biskupem koperskim (Capodistria, ówczesna posiadłość wenecka, dziś Słowenia)
- Marco Cavador: 3 czerwca 1448 – ?)
- Angelo Fasolo: 7 listopada 1459 – 16 września 1464, mianowany biskupem Belluno-Feltre (Belluno, Feltre, Włochy)
- Alvise Longo, OP: 6 października 1466 – ?
- Giovanni: 12 marca 1472 – ?
- Andrea Falco: 12 grudnia 1491 – 1506
Tytularni biskupi Methone
Lp. | Biskup | Funkcja | Od | Do |
---|---|---|---|---|
1 | Antonio de Ávila OP | 9 marca 1506 | ||
2 | Jerzy Chwalczewski | biskup pomocniczy wileński | 24 kwietnia 1536 | |
3 | Luigi Lippomano | biskup koadiutor w diecezji Bergamo biskup koadiutor w diecezji Werony (Włochy) | 7 lutego 1539 | 9 sierpnia 1548 |
4 | Jerzy Albinus | biskup pomocniczy wileński | 5 listopada 1550 | 1570 |
5 | Cyprian Wiliski OP | biskup pomocniczy wileński | 3 marca 1572 | 1594 |
6 | Mikołaj Pac | biskup pomocniczy wileński | 9 września 1602 | 29 marca 1610 |
7 | Abraham Woyna | biskup pomocniczy wileński | 25 maja 1611 | 20 lipca 1626 |
8 | Jerzy Tyszkiewicz | biskup pomocniczy wileński | 17 maja 1627 | 19 grudnia 1633 |
9 | Stanisław Nieborski | biskup pomocniczy wileński | 9 stycznia 1634 | 27 maja 1644 |
10 | Hieronim Władysław Sanguszko SJ | biskup pomocniczy wileński | 12 grudnia 1644 | 31 maja 1655 |
11 | Aleksander Kazimierz Sapieha | biskup pomocniczy wileński | 2 sierpnia 1655 | 12 stycznia 1660 |
12 | Gothard Jan Tyzenhauz | biskup pomocniczy wileński | 5 kwietnia 1661 | 17 września 1668 |
13 | Bonawentura Madaliński | biskup koadiutor płocki | 16 listopada 1671 | 13 marca 1674 |
14 | Angelus Grimaldi OP | biskup pomocniczy w diecezji Albano (Włochy) | 6 lutego 1679 | 10 kwietnia 1682 |
15 | Alfonso Santacruz | biskup pomocniczy w archidiecezji Toledo | 15 lutego 1683 | 1698 |
16 | Peter Cornelius Beyweg | biskup pomocniczy spirski (Niemcy) | 9 czerwca 1700 | 12 października 1744 |
17 | Alexander Fé | 22 sierpnia 1746 | 14 marca 1791 | |
18 | József Petheő | biskup pomocniczy peczski (Pecz, Węgry) | 24 lipca 1797 | 3 lipca 1809 |
19 | Aloyse Kobès CSSp | wikariusz apostolski w archidiecezji Libreville (Libreville, Gabon) | 22 września 1848 | 11 października 1872 |
20 | Francesco Melchiori OFM arcybiskup tytularny pro hac vice (na tę okazję) | arcybiskup koadiutor w archidiecezji Tirany-Durrës (Albania) | 28 września 1921 | 22 maja 1922 |
21 | Giovanni Maria Camilleri OSA | biskup emeryt diecezji Gozo (Malta) | 21 stycznia 1924 | 7 listopada 1924 |
22 | Salvatore Meo | 19 lutego 1926 | 15 listopada 1936 | |
23 | Luciano Geraci | prałat prałatury terytorialnej Santa Lucia del Mela (Włochy) | 6 marca 1937 | 20 lipca 1946 |
24 | James Aloysius McNulty | biskup pomocniczy w archidiecezji Newark (USA) | 2 sierpnia 1947 | 9 kwietnia 1953 |
25 | Bertoldo Bühl OFM | biskup emeryt diecezji Oruro (Oruro, Boliwia) | 17 czerwca 1953 | 19 kwietnia 1968 |
Zobacz też
Bibliografia
- Biskupia stolica tytularna Methone w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
- Biskupia stolica tytularna Methone w bazie gcatholic.org (ang.) [dostęp 2012-11-29]
- Sukcesja apostolska – stolice tytularne. apostolische-nachfolge.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-04)]. (de)
- Pius Bonifacius Gams, Series episcoporum Ecclesiae Catholicae, Lipsk 1931, s. 431 (la)
- Jan Kurczewski, Kościół zamkowy, czyli Katedra Wileńska w jej dziejowym, liturgicznym, architektonicznym i ekonomicznym rozwoju, Wilno 1908, s. 322-323
- Węgierska encyklopedia katolicka (hu)