Metoda McKenziego

Ten artykuł należy dopracować:
od 2020-11 → dodać wiarygodne źródła medyczne w postaci przypisów (informacje medyczne muszą być poparte dowodami naukowymi),
od 2020-10 → usunąć treści oparte na nierzetelnych źródłach lub podać w przypisach wiarygodne źródła informacji,
od 2020-10 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Metoda McKenziego (ang. McKenzie Method lub ang. Mechanical Diagnosis and Therapy, MDT) – metoda fizjoterapeutyczna opracowana przez Robina McKenziego, przeznaczona pierwotnie do badania, leczenia i profilaktyki bólów kręgosłupa; później jej zastosowanie zostało rozszerzone o stawy obwodowe.

Robin Anthony McKenzie

W latach sześćdziesiątych nowozelandzki fizjoterapeuta R. McKenzie opracował program badania i leczenia pacjentów, głównie z dolegliwościami lędźwiowego i szyjnego odcinka kręgosłupa. Podzielił zaburzenia kręgosłupa na trzy główne grupy, uwzględniając przyczynę i stopień zmian zwyrodnieniowych w obszarze kręgosłupa i głównych stawów:

  • zespół posturalny – dotyczy zaburzeń postawy ciała, a więc struktur tkankowo-stawowych, które nie są w żaden sposób uszkodzone, a tylko nadwerężone statycznym przeciążeniem (np. długotrwałym, niedbałym siedzeniem; dotyczy najczęściej osób wykonujących prace biurowe, umysłowe),
  • zespół dysfunkcyjny – w sytuacji, gdy statyczne przeciążenie obejmuje tkanki i struktury uszkodzone w jakiś sposób, np. poprzez zrosty, przykurcze, zbliznowacenia, itp.,
  • zespół strukturalny – w głównej mierze właśnie na nim koncentruje się metoda; ma on związek ze strukturami znajdującymi się wewnątrz segmentu kręgowego (krążek międzykręgowy, pierścień włóknisty) oraz zewnątrz segmentu (stawy międzywyrostkowe, zrosty okołokorzeniowe), w zależności od mechanizmu uszkodzenia oraz wzorca bólowego, terapia opiera się na dobraniu odpowiedniego ruchu leczniczego.

Autor metody opracował program postępowania leczniczego, w którym oprócz technik wykonywanych przez terapeutę ważny jest sam ruch pacjenta, ćwiczenia i autoterapia wykonywana w domu. W ćwiczeniach dominują pozycje niskie, głównie leżące. Ruchy czynne powtarzane są wielokrotnie w różnych płaszczyznach, ale w ściśle określonym kierunku, niepowodującym bólu. Dużą wagę przykłada się do zaleceń, które chronią kręgosłup przed kolejnymi urazami i przeciążeniami. Bardzo duży nacisk położony jest na profilaktykę.

Krytyka

Badania dotyczą głównie przydatności metody jako narzędzia diagnostycznego i efektywności w redukcji bólu lędźwiowego odcinka kręgosłupa[1][2][3]. Niewielka ilość badań (o mieszanej jakości metodologicznej) wskazuje, że MDT nie jest lepsza niż inne metody, w leczeniu ostrego bólu okolicy lędźwiowej – choć może być bardziej efektywna przy chronicznym bólu (ale w porównaniu do niektórych metod)[4][5][6]. Istnieją też ograniczone dowody na pozytywny wpływ metody na przekonania lękowo-unikowe, objawy depresyjne i dystres u osób cierpiących z powodu chronicznego bólu lędźwiowego odcinka kręgosłupa[7].

Przypisy

  1. ↑ Christopher C. Ornelas, Mona Zall, Conservative treatment: drugs, physiotherapy, and alternative medicine, [w:] Luiz Roberto Vialle, Jeffrey C. Wang, Claudio Lamartina (red.), AOSpine masters series. Volume 8: back pain, New York: Thieme, 2017, DOI: 10.2519/jospt.2018.7562, ISBN 978-1-62623-230-3, OCLC 952943127.
  2. ↑ Joshua Scott Will, David C. Bury, John A. Miller, Mechanical low back pain, „American Family Physician”, 98 (7), 2018, s. 421–428, ISSN 1532-0650, PMID: 30252425.
  3. ↑ Steven J. Mann, Jason C. Lam, Paramvir Singh, McKenzie back exercises, „StatPearls”, 2020, PMID: 30969542.
  4. ↑ Olivier T. Lam i inni, Effectiveness of the McKenzie method of mechanical diagnosis and therapy for treating low back pain: literature review with meta-analysis, „The Journal of Orthopaedic and Sports Physical Therapy”, 48 (6), 2018, s. 476–490, DOI: 10.2519/jospt.2018.7562, ISSN 1938-1344, PMID: 29602304.
  5. ↑ Fayez Ibrahim Namnaqani i inni, The effectiveness of McKenzie method compared to manual therapy for treating chronic low back pain: a systematic review, „Journal of Musculoskeletal & Neuronal Interactions”, 19 (4), 2019, s. 492–499, ISSN 1108-7161, PMID: 31789300, PMCID: PMC6944795.
  6. ↑ Anas Mohammed Alhakami i inni, Effects of McKenzie and stabilization exercises in reducing pain intensity and functional disability in individuals with nonspecific chronic low back pain: a systematic review, „Journal of Physical Therapy Science”, 31 (7), 2019, s. 590–597, DOI: 10.1589/jpts.31.590, ISSN 0915-5287, PMID: 31417227, PMCID: PMC6642883.
  7. ↑ Alexi Kuhnow i inni, The McKenzie Method and its association with psychosocial outcomes in low back pain: a systematic review, „Physiotherapy Theory and Practice”, 2020, s. 1–15, DOI: 10.1080/09593985.2019.1710881, ISSN 1532-5040, PMID: 31910720.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Robin Anthony McKenzie.jpg
Autor: McKenzie Institute International, Licencja: CC BY-SA 3.0 de
Robin Anthony McKenzie