Metody zakryciowe

Ten artykuł od 2009-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Metody zakryciowe – metody polegające na precyzyjnej rejestracji w czasie wzorcowym zjawisk takich jak:

• zakrycie Słońca przez Księżyc (tzw. zaćmienie)
• zakrycia planet przez Księżyc
• zakrycia planet przez planety
• zjawiska związane z zakrywaniem i zaćmiewaniem księżyców planet Układu Słonecznego przez macierzystą planetę.
• przejścia (tzw. tranzyty) planet Merkury i Wenus na tle tarczy Słońca
• zakrycia gwiazd przez Księżyc: tu wyróżniamy dwa rodzaje zakrycia całkowite i brzegowe
• zakrycia gwiazd przez planetoidy
• zakrycia gwiazd przez planety i ich księżyce
• zakrycia gwiazd przez komety (zaobserwowano tylko 1 takie zjawisko)
• inne zjawiska polegające na zakrywaniu się wzajemnym ciał niebieskich.

Niegdyś wszelkie typy obserwacji zakryciowych przynosiły znaczące wyniki naukowe. Obecnie jedynie niektóre z typów obserwacji zakryciowych są wykorzystywane w nauce. Należą do nich w szczególności:

• zakrycia gwiazd przez planetoidy
• zakrycia gwiazd przez planety i ich księżyce
• zakrycia gwiazd przez Księżyc (w szczególności brzegowe)

W Polsce obserwacje metodami zakryciowymi koordynuje Sekcja Obserwacji Pozycji i Zakryć Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii.