Metopa
Metopa
Metopa – element dekoracyjny występujący w architekturze i sztuce.
Metopa w sztuce
Metopa to wyraźnie wyodrębnione, zbliżone do kwadratu pole, umieszczane na brzuścu naczynia, z reguły pokryte rysunkiem[1].
Metopa w architekturze
W starożytnym budownictwie greckim oraz rzymskim – kwadratowa lub prostokątna płyta na fryzie. Była zazwyczaj zdobiona płaskorzeźbą, ale zdarzały się też metopy gładkie.
Metopa była stosowana wedle zasad przyjętych w danym porządku architektonicznym:
- porządek dorycki – metopa w postaci kwadratowej płytki między tryglifami na fryzie[1][2][3]
- porządek joński – metopa w formie długiego prostokąta zajmującego cały fryz.
Metopy występują również w monumentalnych budowlach wznoszonych według wzorców architektury antycznej w stylu klasycystycznym i eklektycznym historyzmie.
Przypisy
- ↑ a b Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 257. ISBN 83-01-12365-6.
- ↑ Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 222-223.
- ↑ Wojciech Skowroński: Ilustrowany leksykon architektoniczno-budowlany. Warszawa: Arkady, 2008, s. 186. ISBN 978-83-213-4515-4.
Bibliografia
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 99. ISBN 83-85001-89-1.
Media użyte na tej stronie