Metro w Vancouverze


SkyTrain
metro
Ilustracja
Pociąg metra w Vancouver
Państwo

 Kanada

Lokalizacja

Vancouver

Operator

British Columbia Rapid Transit Company (Expo i Millennium Line), Protrans BC (Canada Line)

Liczba linii

3

Lata funkcjonowania

od 1985

Dzienna
liczba pasażerów

354,0 tys.[1]

Infrastruktura
Długość sieci

68,7 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Napięcie zasilania

650V DC czwarta szyna,
750V DC trzecia szyna

Liczba stacji

47

Tabor
Liczba pojazdów

298

Portal Transport szynowy

SkyTrain – system kolei miejskiej w mieście Vancouver w Kanadzie. Na większości odcinków poprowadzony jest na podwyższonych estakadach[2]. W samym centrum miasta torowisko schodzi do tunelu. Obecnie, w skład kolei miejskiej wchodzą trzy linie:

  • Expo,(napięcie zasilania = trzecia szyna 650V DC oraz czwarta jako powrót, silniki liniowe)
  • Millenium,(napięcie zasilania = trzecia szyna 650V DC oraz czwarta jako powrót, silniki liniowe)
  • Canada Line, (napięcie zasilania = trzecia szyna 750V DC, silniki konwencjonalne)

Najnowsza linia metra, nazywana Canada Line, została zbudowana przez konsorcjum SNC Lavalin natomiast pociągi dostarczył Rotem który jest oddziałem koreańskiego Hyundaia. Początkowa nazwa projektu – RAV (Richmond-Airport-Vancouver) została zmieniona na Canada Line po dofinansowaniu budowy przez rząd federalny. Rozbudowa linii nastąpiła w latach 2013–2016 pod nazwą Evergreen Line, która została uruchomiona od 2 grudnia 2016[2].

Automatyczne sterowanie metra

Sterowanie pociągami metra jest w pełni automatyczne (Driverless). System Sterowania i bezpieczeństwa zaprojektowany jest i wykonany przez kanadyjską firmę Thales Rail Signaling Solutions z Toronto. Różne stopnie nadzoru nad ruchem pociągów dokonywane są przez Kontrolery Stacyjne (STC), Centra Kontroli pociągów VCC, a nad wszystkim czuwa Centralny Ośrodek Kontroli (OCC). System kierowania bez maszynisty istnieje w Vancouver od 1985 (Sky Train) i w sierpniu 2009 został powiększony o trzecią linię łączącą lotnisko, dzielnicę Richmond i centrum miasta dla ułatwienia transportu w związku z Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi.

Centralny Operator porozumiewa się poprzez komputer z pociągami za pomocą pętli kablowej ułożonej pośrodku każdego toru. Każdy pociąg ma dwa niezależnie pracujące, a także wymieniające się w razie awarii kontrolery (ang. VOBC - Vehicles OnBoard Controller). Po dwie pary anten ulokowanych pod podłogą wagonów końcowych, wysyłają do Centrum Kontroli i odbierają powrotne modulowane komunikaty z wszelkimi danymi pociągu i polecenia Centralnego Operatora (CO). Prędkość pociągu mierzona jest przez tachometry zainstalowane na osiach wagonów. Wszelkie systemy decydujące o bezpieczeństwie pracy pociągu są duplikowane i w przypadku jakiegokolwiek błędu w działaniu, włączane są automatyczne hamulce bezpieczeństwa.

Rutynowa praca pociągu taka jak przyspieszanie, hamowanie, zatrzymanie na stacji, otwieranie i zamykanie drzwi, oznajmianie komunikatów głosowych i wizualnych jest zaprogramowana w Kontrolerze Pociągu natomiast wszelkie nietypowe zmiany, opóźnienia, dodatkowe ograniczenia prędkości odbywają się na każdorazowe polecenie Centralnego Operatora.

Automatyczne sterowanie pociągów metra w Vancouver oparte jest na systemie SelTrac z firmy Thales. Ten sam system sterowania używany jest także od 2009 w najdłuższej na świecie, w pełni automatycznej sieci metra w Dubaju. W ponad 30-letniej historii metra w Vancouver (otwarcie w 1985) nigdy nie zanotowano żadnego wypadku czy wykolejenia, który byłby wywołany awarią tego automatycznego systemu. Historycznie, stopień punktualności sięga 96%, przy czym najczęstszą przyczyną opóźnień jest powodowane przez pasażerów uniemożliwienie zamykania drzwi wagonów.

Mapa sieci metra w Vancouver

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie