Metrum (poetyka)

Metrum (miara, wzorzec rytmiczny) – w nauce o wierszu obok pojęcia rytmu wprowadza się również pojęcie metrum[1], najczęściej dla oznaczenia rytmu najzupełniej regularnego, bądź też wzorcowej miary rytmicznej[a], która każdorazowo aktualizuje się w materiale fonicznym konkretnego utworu. Termin „metrum” albo „wiersz metryczny” bywa używany również w węższym zakresie w odniesieniu do wiersza antycznego, a w poezji nowożytnej jako określenie wiersza sylabotonicznego (stopowego), zwanego również miarowym.

O rytmie w poezji pisał Bolesław Leśmian (Rytm jako światopogląd, 1910). Nowoczesną, generatywną teorię metrum przedstawili Morris Halle i Samuel Jay Keyser(ang.)[2].

Uwagi

  1. Szerzej na ten temat zobacz: Adam Kulawik, Wersologia, Kraków 1999.

Przypisy

  1. Aleksandra Okopień-Sławińska, Metrum, [w:] Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Słownik terminów literackich, Wrocław 2002.
  2. Morris Halle, Samuel Jay Keyser, tłum. Ewa Pszczołowska: Teoria metru (pol.). bazhum.muzhp.pl, 1974. [dostęp 2018-04-10].

Bibliografia

  • Bolesław Leśmian: Dzieła wszystkie. Szkice literackie. zebrał i opracował Jacek Trznadel. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2011. ISBN 978-83-06-03305-2.