Mgławica Ameryka Północna

Mgławica Ameryka Północna
Ilustracja
Mgławica Ameryka Północna, NGC 7000; zdjęcie amatorskie
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

24 października 1786

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Łabędź

Typ

mgławica emisyjna

Rektascensja

20h 59m 17,1s

Deklinacja

+44° 31′ 44″

Odległość

1500-2000 ly

Rozmiary kątowe

120′ × 100′

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

śred. ~50 ly

Alternatywne oznaczenia
NGC 7000, Sharpless 2-117, LBN 373

Mgławica Ameryka Północna (również NGC 7000) – gazowo-pyłowa mgławica w gwiazdozbiorze Łabędzia o rozmiarach kątowych 120′×100′, przypominająca kształtem kontynent północnoamerykański. Chmura ciemnego pyłu w jej dolnej części przypomina Zatokę Meksykańską. Po lewej stronie widać gwiazdę Ksi Cygni[1]. Mgławicę odkrył William Herschel 24 października 1786 roku[2]. Usytuowana 3° na wschód od Deneba, najjaśniejszej gwiazdy Łabędzia, tuż obok lewego górnego wierzchołka Trójkąta letniego. Należy do najpiękniejszych obiektów w gwiazdozbiorze[3]. Choć można ją zobaczyć już za pomocą lornetki, jej okazałość może być jednak w pełni dostrzeżona dopiero na fotografiach. Oświetlana przez Deneba ma stosunkowo dużą sumaryczną jasność (4 m), ale jej znaczne rozmiary kątowe wcale nie gwarantują widoczności nieuzbrojonym okiem, bo blask mgławicy rozkłada się na dużą powierzchnię[3]. Mgławica znajduje się w odległości ok. 1500-2000 lat świetlnych od Ziemi[4][5] i ma wielkość około 50 lat świetlnych[4]. Całkowita masa mgławicy jest 100 razy większa niż masa Słońca.

Struktura mgławicy i jej otoczenia widoczna w różnych zakresach promieniowania

Mgławica Ameryka Północna stanowi całość wraz z mgławicą Pelikan. Od mniejszej i ciemniejszej mgławicy Pelikan jest optycznie rozdzielona przez molekularne chmury ciemnego pyłu znanego jako ciemna mgławica LDN 935.

Obszar mgławicy położony podobnie jak Ameryka Środkowa oraz Meksyk jest nazywany Murem Łabędzia. Składa się on z pokładów gorącego gazu, pyłu oraz nowo uformowanych gwiazd. Mur Łabędzia jest podświetlany oraz zerodowany przez jasne, młode gwiazdy, częściowo ukryte przez ciemny pył, które same wyprodukowały.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Ian Ridpath: Gwiazdy i planety. Przewodnik Collinsa. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza Sp. z o.o., 2010, s. 138. ISBN 978-83-7073-928-7.
  2. ↑ Courtney Seligman: NGC 7000. Celestial Atlas. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).
  3. ↑ a b Jan Desselberger. Kalendarz astronomiczny. Letnio-jesienne mgławice. „Urania – Postępy Astronomii”. 4 (778), s. 56, 2015-lipiec-sierpień. Polskie Towarzystwo Astronomiczne. Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii. ISSN 1689-6009. (pol.). 
  4. ↑ a b Mgławica Ameryka Północna w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
  5. ↑ Richard Powell: NGC7000 – Mgławice Ameryka Północna i Pelikan (North America, Pelican). [w:] Atlas Wszechświata [on-line]. [dostęp 2015-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-31)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Changing Face of the North America Nebula.jpg
This layout of images reveals how the appearance of the North America nebula can change dramatically using different combinations of visible and infrared observations from the Digitized Sky Survey and NASA's Spitzer Space Telescope, respectively.

In this progression, the visible-light view (upper left) shows a striking similarity to the North America continent. Each is cropped to the easterly bulk (thus also the quasi-"Gulf of Mexico" region). The red region to the right is known as the "Pelican nebula," after its resemblance in visible light to a pelican.

The view at upper right includes both visible and infrared observations. The hot gas comprising the North America continent and the Pelican now takes on a vivid blue hue, while red colours display the infrared light. Inky black dust features start to glow in the infrared view.

In the bottom two images, only infrared light from Spitzer is shown -- data from the infrared array camera is on the left, and data from both the infrared array camera and the multi-band imaging photometer, which sees longer wavelengths, is on the right. These pictures look different in part because infrared light can penetrate dust whereas visible light cannot. Dusty, dark clouds in the visible image become transparent in Spitzer's view. In addition, Spitzer's infrared detectors pick up the glow of dusty cocoons enveloping baby stars.
North America 2007 09 08-14.jpg
Autor: Gil-Estel, Licencja: CC BY 2.5
  • Object: The North America Nebula (NGC 7000, on the left) and Pelican Nebula (IC 5070, on the right) in Cygnus. This is a mosaic of two pictures.
  • Camera: modified EOS 350D (Baader IR cut filter)
  • Lens: Nikkor 300mm/f4
  • Aperture: f/5.6
  • Exposure: 40' + 45'
  • Exposure start: 2007-09-08 at 22:00 UTC + 2007-09-14 at 22:00 UTC
  • Location: Paslières, Puy-de-Dôme, France
  • Processing: Iris (binning x2)