Mgławica Laguna

Mgławica Laguna
Ilustracja
Mgławica Laguna (zdjęcie ESO)
Odkrywca

Giovanni Batista Hodierna

Data odkrycia

przed 1654

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Strzelec

Typ

mgławica dyfuzyjna

Rektascensja

18h 03m 37s

Deklinacja

–24° 23′ 12″

Odległość

4,1 tys. ly (1,26 kpc)

Jasność pozorna mgławicy

5,8m

Rozmiary kątowe

90' × 40'

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

70 × 30 ly

Alternatywne oznaczenia
M8, NGC 6523, NGC 6533, NGC 6526, Sharpless 25

Mgławica Laguna (również Messier 8, M8, NGC 6533) – mgławica dyfuzyjna (również obszar H II[1]) znajdująca się w konstelacji Strzelca w odległości około 4100 lat świetlnych[2]. Jest to jeden z najjaśniejszych rejonów gwiazdotwórczych na niebie[3].

Odkrył ją Giovanni Batista Hodierna przed 1654 rokiem[3][4]. 23 maja 1764 roku Charles Messier dodał ją do swego katalogu[3]. W New General Catalogue Johna Dreyera mgławica została skatalogowana jako NGC 6533, ponadto dwie jej najjaśniejsze części skatalogowane przez Williama Herschela otrzymały oznaczenia NGC 6523 i NGC 6526, zaś powiązana z mgławicą gromada otwarta – NGC 6530[4][5].

Mgławica Laguna znajduje się około 4100 lat świetlnych od Ziemi i ma średnicę w przybliżeniu 10 parseków (33 lat świetlnych). Na niebie widzimy ją jako „plamkę” o jasności 5,8m i rozmiarach kątowych 90×40'. Gromada młodych gorących gwiazd we wnętrzu obłoku ogrzewa i jonizuje pobliski gaz. Mgławica jest podświetlona od wewnątrz światłem nowo powstałych gwiazd, jest to jeden z najpiękniejszych obiektów na niebie widzialnych z półkuli północnej. Ze średnicą na niebie większą niż dwa Księżyce w pełni, jest na tyle duża i jasna, że jest widoczna nieuzbrojonym okiem. Obszar ten zawiera gromady młodych gwiazd, charakterystyczne ciemne globule Boka oraz rejony bardzo żywiołowego tworzenia gwiazd. Można tam dostrzec wiele przykładów struktur o kształcie skręconej liny, uważanych za powstałe w wyniku zderzenia gorących wiatrów gwiazdowych z zimniejszym obłokiem pyłowym. Jest rozświetlana energią kilku gorących gwiazd, w tym 9 Sagittarii niebieski nadolbrzym o jasności 6m oraz Herschel 36 o jasności 9m. W tym obszarze znajduje się również Mgławica Klepsydra. Gromada otwarta NGC 6530 zawiera od 50 do 100 gwiazd w wieku jedynie kilku milionów lat[6][7].

Oglądana nieuzbrojonym okiem sprawia wrażenie mlecznobiałej, ale na fotografiach o długim czasie naświetlania widać jej delikatny różowy kolor (ludzkie oko zazwyczaj ma problemy z dostrzeganiem kolorów przy słabym oświetleniu).

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ N. F. H. Tothill et al.: The Lagoon Nebula and its Vicinity. W: Bo Reipurth: Handbook of Star Forming Regions. T. II. Astronomical Society of the Pacific, 2008. [dostęp 2015-11-06].
  2. ↑ Zdjęcia Mgławicy Laguna z VST (pol.). eso.org, 2014-01-22. [dostęp 2014-01-24].
  3. ↑ a b c Hartmut Frommert, Christine Kronberg: Messier 8 (ang.). SEDS, 2007-08-16. [dostęp 2015-11-06].
  4. ↑ a b Courtney Seligman: NGC 6533 (ang.). Celestial Atlas. [dostęp 2015-11-06].
  5. ↑ Harold G. Corwin, Jr.: NGC 6523 (ang.). W: Notes on the NGC objects, particularly those missing, misidentified, or otherwise unusual [on-line]. 2015-08-28. [dostęp 2015-11-06].
  6. ↑ Praca zbiorowa: Kosmos. Warszawa: Buchmann Sp. z o.o., 2012, s. 446. ISBN 978-83-7670-323-7.
  7. ↑ Praca zbiorowa: Encyklopedia Wszechświata. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 241. ISBN 978-83-01-14848-5.

Linki zewnętrzne

  • Hartmut Frommert, Christine Kronberg: Messier 8 (ang.). SEDS, 2007-08-16. [dostęp 2015-11-06].
  • N. F. H. Tothill et al.: The Lagoon Nebula and its Vicinity. W: Bo Reipurth: Handbook of Star Forming Regions. T. II. Astronomical Society of the Pacific, 2008. [dostęp 2015-11-06].
  • Mgławica Laguna w bazie SIMBAD (ang.)


Katalog Messiera

Media użyte na tej stronie

Lagoon Nebula (ESO).jpg
Autor: ESO/S. Guisard, Licencja: CC BY 4.0
An amazing vista of the Lagoon Nebula taken with the 67-million-pixel Wide Field Imager attached to the MPG/ESO 2.2-metre telescope at the La Silla Observatory in Chile. The image covers more than one and a half square degree— an area eight times larger than that of the Full Moon — with a total of about 370 million pixels. It is based on images acquired using three different broadband filters (B, V, R) and one narrow-band filter (H-alpha).