Mięśnie klatki piersiowej
Mięśnie klatki piersiowej (łac. musculi thoracis) – grupa mięśni kręgowców położona w rejonie klatki piersiowej.
Wyróżnia się mięśnie powierzchniowe klatki piersiowej, mięśnie głębokie klatki piersiowej oraz przeponę[1], przy czym ta ostatnia nie występuje u ptaków[2]. U ssaków czworonożnych mięśnie powierzchniowe są wykształcone słabiej niż głębokie, natomiast u człowieka jest na odwrót[3]. Mięśnie głębokie i przepona odpowiadają głównie za ruchy oddechowe[1][3]. U zwierząt czworonożnych mięśnie klatki piersiowej wraz z mięśniami zębatymi dobrzusznymi odpowiadają za unoszenie tułowia na kończynie piersiowej. Ogólnie mięśnie klatki piersiowej cechuje duża zmienność gatunkowa[3].
Do mięśni powierzchniowych klatki piersiowej zalicza się m.in.: mięsień piersiowy zstępujący, mięsień piersiowy poprzeczny[3], mięsień piersiowy większy, mięsień piersiowy mniejszy, mięsień zębaty przedni, mięsień podobojczykowy[1].
Do mięśni głębokich klatki piersiowej należą m.in.: mięsień piersiowy głęboki, mięsień zębaty dobrzuszny klatki piersiowej, mięśnie dźwigacze żeber, mięśnie międzyżebrowe, mięśnie podżebrowe, mięsień cofacz żebra, mięsień poprzeczny klatki piersiowej, mięsień prosty klatki piersiowej[1][3].
Przypisy
- ↑ a b c d Zofia Ignasiak: Anatomia układu ruchu. Wyd. II. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2013, s. 67-69. ISBN 978-83-7609-912-5.
- ↑ Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt, t. 3 Gruczoły dokrewne, układ nerwowy, narządy zmysłów, powłoka wspólna i anatomia ptaków. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 348.
- ↑ a b c d e Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt. T. 1. Aparat ruchowy. Wydawnictwo naukowe PWN, 2013, s. 336–346.