Międzynarodowa Olimpiada Fizyczna

Międzynarodowa Olimpiada Fizyczna (ang. International Physics Olympiad, IPhO) – coroczny konkurs z fizyki dla uczniów szkół średnich.

Zasady

Edycje konkursu odbywają się w wakacje letnie. Każdy z krajów uczestniczących w międzynarodowej olimpiadzie fizycznej może wysłać do pięciu uczestników i do dwóch opiekunów grupy.

Uczniowie są punktowani za dwie części: teoretyczną (polegającą na rozwiązaniu zadań) oraz doświadczalną (polegającą na pomiarze, wspartym obliczeniami). Każda z tych części odbywa się w oddzielny dzień. Zadania są tłumaczone przez opiekunów na ojczysty język uczestników, by bariera językowa nie stanowiła istoty trudności konkursu.

Zawody mają charakter indywidualny – nie ma oficjalnych statystyk grupowych. Uczestnik, w zależności od zdobytych punktów, może otrzymać medal: złoty, srebrny lub brązowy, albo zaszczytną wzmiankę. Warto podkreślić, że medale na Międzynarodowej Olimpiadzie Fizycznej nie są pojedyncze – dostaje je grupa osób z danego przedziału punktowego. Niektórzy organizatorzy przewidują dodatkowe nagrody.

Historia

Pierwsza międzynarodowa olimpiada fizyczna odbyła się w Warszawie w roku 1967. Była ona wzorowana na polskiej olimpiadzie fizycznej. Brały w niej udział tylko państwa z Europy Środkowej: Czechosłowacja, Bułgaria, Polska, Węgry i Rumunia.

W latach 1984-2007 funkcję sekretarza międzynarodowej olimpiady fizycznej (przemianowaną później na prezesa) pełnił Waldemar Gorzkowski.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Międzynarodowe Olimpiady Przedmiotowe