Międzynarodowy Trybunał Wojskowy dla Dalekiego Wschodu

Siedziba Międzynarodowego Trybunału Wojskowego dla Dalekiego Wschodu w Tokio
Sala rozpraw MTWDW

Międzynarodowy Trybunał Wojskowy dla Dalekiego Wschodu – międzynarodowy trybunał do osądzenia zbrodni dokonanych przez przywódców i pozostałych obywateli Japonii podczas II wojny światowej.

Powstał 19 stycznia 1946 w Tokio. Państwami-założycielami były: Australia, Chiny, Francja, Holandia, Kanada, Nowa Zelandia, USA, Wielka Brytania i ZSRR. Później do porozumienia dołączyły Indie i Filipiny.

Statut Trybunału wyróżniał trzy kategorie zbrodni:

Przed Trybunałem o zbrodnie przeciwko pokojowi oskarżono 25 politycznych i wojskowych przywódców, z czego 7 skazano na karę śmierci, a 16 na karę dożywotniego więzienia.

Oskarżeni

Oskarżeni

Zarzut postawiono 28 oskarżonym, głównie oficerom wojskowym i przywódcom politycznym.

Przywódcy polityczni

  • baron Kōki Hirota – premier Japonii (1936–1937), minister spraw zagranicznych (1933–1934, 1937–1938);
  • baron Kiichirō Hiranuma – premier, przewodniczący Tajnej Rady (1936–1939);
  • Naoki Hoshino – sekretarz stanu;
  • markiz Kōichi KidoLord Strażnik Tajnej Pieczęci Japonii;
  • Toshio Shiratori – ambasador Japonii we Włoszech;
  • Shigenori Tōgō – minister spraw zagranicznych (1941–1942 oraz 1945);
  • Mamoru Shigemitsu – minister spraw zagranicznych (1943–45 oraz 1954–1958);
  • Okinori Kaya – minister finansów (1941–1944);
  • Yōsuke Matsuoka – minister spraw zagranicznych (1940–1941).

Oficerowie (wojskowi)

  • generał Hideki Tōjō – premier Japonii (1941–1944), minister wojny (1940–1944), szef sztabu Armii Kwantuńskiej (1937–1938);
  • generał Seishirō Itagaki – minister wojny (1938–1939);
  • generał Sadao Araki – minister wojny (1931–1934);
  • marszałek polny Shunroku Hata – minister wojny (1939–1940);
  • generał Shigetarō Shimada – minister marynarki wojennej (1941–1944);
  • generał Kenryō Satō – szef Biura Spraw Wojskowych;
  • generał Kuniaki Koiso – premier (1944–1945), gubernator-generał Korei (1942–1944);
  • admirał Takasumi Oka – szef Biura Spraw Marynarki Wojennej;
  • generał Hiroshi Ōshima – ambasador Japonii w Niemczech;
  • admirał Nagano Osami – minister marynarki wojennej, szef Sztabu Generalnego Marynarki Wojennej Imperium Japońskiego (1941–1944);
  • generał Jirō Minami – minister wojny, dowódca Armii Kwantuńskiej (1934–1936), gubernator-generał Korei (1936–1942);
  • generał Kenji Doihara – szef Agencji Służby Specjalnej (działającej w ramach Kempeitai) w Mandżukuo, następnie dowódca Sił Powietrznych Imperium Japońskiego;
  • generał Heitarō Kimura – dowódca Burmańskich Sił Ekspedycyjnych;
  • generał Iwane Matsui – dowódca Szanghajskich Sił Ekspedycyjnych oraz Japońskiej Armii Centralnych Chin (1937);
  • generał Akira Muto – dowódca Filipińskich Sił Ekspedycyjnych;
  • pułkownik Kingorō Hashimoto – założyciel Sakurakai;
  • generał Yoshijirō Umezu – wiceminister wojny (1936–1938);
  • generał Teiichi Suzuki – przewodniczący Komisji Planowania w rządzie Japonii.

Pozostali oskarżeni

  • Shūmei Ōkawa – filozof polityczny

Wyrok

Dwóch oskarżonych (Yōsuke Matsuoka i Nagano Osami) zmarło z przyczyn naturalnych w trakcie procesu.

Sześciu oskarżonych skazano na karę śmierci przez powieszenie za zbrodnie wojenne, zbrodnie przeciwko pokojowi i zbrodnie przeciwko ludzkości („Klasa A”, „Klasa B” i „Klasa C”):

Jeden oskarżony został skazany na karę śmierci przez powieszenie za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości („Klasa B” i „Klasa C”):

Wyroki wykonano 23 grudnia 1948 w tokijskim więzieniu Sugamo. Ciała zostały poddane kremacji, a prochy rozrzucone nad Pacyfikiem.[1]

Kolejnych szesnastu oskarżonych skazano na karę dożywotniego więzienia. Trzech z nich (Koiso, Shiratori i Umezu) zmarło w więzieniu, a trzynastu pozostałych zwolniono przedterminowo w latach 1954–1956:

Shigenori Tōgō został skazany na karę pozbawienia wolności przez 20 lat i zmarł w więzieniu w 1949. Mamoru Shigemitsu został skazany na karę pozbawienia wolności przez 7 lat.

Układ pokojowy z 8 września 1951 w art. 11 zobowiązywał Japonię do uznania za obowiązujące wyroku Międzynarodowego Trybunału Wojskowego dla Dalekiego Wschodu oraz wyroków innych sądów wydanych w podobnych sprawach.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Lord Russell of Liverpool (Edward Frederick Langley Russell) Rycerze Bushido tłum. Tadeusz Wójcik, Warszawa 1961 (wznowienie 2004) ISBN 83-913460-5-6.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

IMTFE defendants.jpg
The defendants at the International Military Tribunal for the Far East Ichigaya Court: Accused Japanese war criminals in the prisoners' box. Front row of defendants from left to right: General Kenji Doihara; Field Marshal Shunroku Hata; Koki Hirota, former prime minister of Japan; General Jiro Minami; General Hideki Tojo, former prime minister of Japan; Takasumi Oka; General Yoshijiro Umezu; General Sadao Araki; General Akira Muto; Naoki Hoshino; Okinori Kaga; Marquis Koichi Kido. Back row: Colonel Kingiro Hashimoto; General Kuniaki Koiso; Admiral Osami Nagano; General Hiroshi Oshima; General Iwane Matsui; Shumei Okawa; Baron Kiichiro Hiranuma; Shigenori Togo; Yosuke Matsuoka; Mamoru Shigemitsu; General Kenryo Sato; Admiral Shigetaro Shimada; Toshio Shiratori; Teiichi Suzuki.
International Military Tribunal Ichigaya Court.jpg
International Military Tribunal for the Far East Ichigaya Court (formally Imperial Japanese Army HQ building), Tokyo