Mięsień najszerszy grzbietu człowieka

Mięsień najszerszy grzbietu

Mięsień najszerszy grzbietu

Mięsień najszerszy grzbietu (łac. musculus latissimus dorsi) – część układu mięśniowego człowieka, cienki, płaski, trójkątny mięsień o największej powierzchni. Oprócz przywodzenia, obracania do wewnątrz i prostowania ramienia, jest on także pomocniczym mięśniem wdechowym oraz wydechowym^[1].

Początkowymi punktami przyczepu tego mięśnia są: wyrostki kolczyste 6 dolnych kręgów kręgów piersiowych, wyrostki kolczyste kręgów lędźwiowych, grzebień krzyżowy pośrodkowy, warga zewnętrzna grzebienia biodrowego (w jego tylnej trzeciej części), powierzchnia zewnętrzna 9 lub 10-12 żebra. Bywa, że część mięśnia przyczepia się również na dolnym kącie łopatki, przy przyczepie m. obłego większego^[1].

Przyczepem końcowym jest grzebień guzka mniejszego kości ramiennej (crista tuberculi minoris humeri), do przodu od m. obłego większego^[1].

Czynność: przy ustalonym kręgosłupie prostuje, przywodzi i obraca ramię do wewnątrz (ruch nawracania), a więc zbliża je do pośladka (z tego powodu Wesaliusz nazwał go aniscalptor, tj. mięsień drapacz odbytu^[1]). Przy ustalonym stawie ramiennym jest pomocniczym mięśniem wdechowym (dźwiga dolne żebra) oraz pomocniczym mięśniem wydechowym (jego boczny brzeg napina się podczas kaszlu – stąd jego nazwa kliniczna mięsień kaszlu)^[1].

Unaczynienie^[1]:

• tętnica piersiowo-grzbietowa (od t. podłopatkowej, ta z kolei od t. pachowej)
• gałązki tt. międzyżebrowych tylnych
• gałązki tt. okalających ramię (od t. pachowej)

Unerwienie:

• splot ramienny → nerw piersiowo-grzbietowy (C_6–8)^[1]

Przypisy