Mięsień okrężny oka
Mięsień okrężny oka (łac. musculus orbicularis oculi) – parzysty mięsień wyrazowy głowy człowieka, należący do grupy mięśni otoczenia szpary powiek, najsilniej rozwinięty mięsień z tej grupy[1]. Składa się z trzech części: oczodołowej (łac. pars orbitalis), powiekowej (łac. pars palpebralis) i łzowej (łac. pars lacrimalis)[1].
Część powiekowa, otaczając wejście do oczodołu, zaczyna się i kończy na przyśrodkowej ścianie oczodołu. Od tej części odchodzą dwie cienkie warstwy włókien mięśni, które przebiegają łukowato w powiece górnej i dolnej, pokrywając od przodu tarczki powiekowe – jest to część powiekowa mięśnia. Poza woreczkiem łzowym jest pasmo włókien tzw. część łzowa, która ma wpływ na mechanizm odpływu łez[1]. Skurcz części oczodołowej mięśnia okrężnego powoduje zaciskanie powiek, natomiast skurcz części powiekowej powoduje spokojne zamykanie powiek. Mięsień okrężny oka może łączyć się z mięśniem marszczącym brwi[1]. Unerwiony jest przez gałązki skroniowe i jarzmowe nerwu twarzowego, a unaczyniony przez gałązki tętnicy twarzowej, tętnicy nadoczodołowej i tętnicy skroniowej powierzchownej[1].
Przypisy
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
|
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.Frontalschnitt durch den Kopf, Sicht von dorsal.
Darstellung der Orbita nach Entfernung des Corpus adiposum, Glandula lacrimalis, des Auges und seiner Muskeln. Sicht auf Mm. Tarsales inf. et sup., sowie M. Orbicularis. Darstellung des Sinus maxillaris und frontalis, sowie der Nasenhöhle und Cellulae ethmoidales sup.
Sondengängige Verbindungen der Nasenhöhlen durch Hiatus semilunaris. Ebenfalls gezeigt, der Ductus nasolacrimalis.