Mięsień półścięgnisty

Mięśnie okolicy pośladkowej oraz tylnej udowej. Mięsień półścięgnisty zaznaczony w lewej dolnej części.

Mięsień półścięgnisty (łac. musculus semitendinosus) – mięsień kończyny miednicznej czworonogów, występujący m.in. u płazów[1] i ssaków[2].

Mięsień ten rozpoczyna się u drapieżnych i przeżuwaczy głową kulszową na guzie kulszowym. U konia i świni ma początek dodatkowo na kości krzyżowej oraz wyrostkach kolczystych i poprzecznych początkowych kręgów ogonowych głową kręgową. Niżej, na wysokości stawu kolanowego, mięsień ten zmienia się w słabe ścięgno zakończone na przyśrodkowej części grzebienia kości piszczelowej. Dodatkowo z mięśnia wychodzi pasmo piętowe kończące się na guzie piętowym. Pomiędzy mięśniem półścięgnistym a guzem kulszowym znajdować się może kaletka kulszowa mięśnia półścięgnistego, a pomiędzy jego ścięgnem a proksymalnym końcem kości piszczelowej – kaletka podścięgnowa mięśnia półścięgnistego[2].

U człowieka jest mięśniem kończyny dolnej, którego przyczepem początkowym jest tylna powierzchnia guzka kulszowego. W połowie uda włókna mięśniowe przechodzą w długie wąskie ścięgno kończące się na kości piszczelowej przyśrodkowo i poniżej guzowatości piszczeli. W tym miejscu łączy się ze ścięgnami mięśnia krawieckiego i mięśnia smukłego – łączą się z powięzią goleni tworząc płytkę ścięgnistą zwaną gęsią stopką powierzchniową.

Mięsień ten w fazie kończyny podporowej odpowiedzialny jest za prostowanie stawu biodrowego, kolanowego i stępu, a gdy kończyna zwisa za zginanie stawu kolanowego[2]. U człowieka mięsień ten zgina staw kolanowy, skręca podudzie do wewnątrz, a w stawie biodrowym jest prostownikiem.

U świni i konia za unerwienie głowy kręgowej odpowiada nerw pośladkowy doogonowy a, u konia, jeszcze gałąź mięśniowa nerwu skórnego doogonowego uda. Głowa kulszowa zaopatrywana jest przez nerw piszczelowy[2].

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Przypisy

  1. Paulo A. S. Nuin, Francisca C. do Val. Phylogenetic analysis of the subfamily Hylodinae (Anura, Leptodactylidae) based on morphological characters. „Amphibia-Reptilia”. 26, s. 139-147, 2005. 
  2. a b c d Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt. T. 1. Aparat ruchowy. Wydawnictwo naukowe PWN, 2013, s. 419-420.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Semitendinosus muscle.PNG
Muscles of the gluteal and posterior femoral regions with current muscle highlighted