Mięsień piersiowy większy

Mięsień piersiowy większy – na rysunku zaznaczony na czerwono.

Mięsień piersiowy większy (łac. musculus pectoralis major) – duży, szeroki i trójkątny mięsień należący do grupy powierzchownych mięśni klatki piersiowej. Jego powierzchnię przednią pokrywa blaszka powierzchowna powięzi piersiowej oddzielająca mięsień od podskórnej warstwy tkanki tłuszczowej, a u kobiet od gruczołu piersiowego. Tylna powierzchnia mięśnia piersiowego większego pokryta jest przez powięź piersiową głęboką.

Budowa

Przyśrodkowa część mięśnia piersiowego większego posiada trzy przyczepy. Część górna inaczej obojczykowa (łac. pars clavicularis) przyczepia się do przyśrodkowego fragmentu obojczyka. Oddzielona jest ona od części mostkowo-żebrowej bruzdą międzypiersiową (łac. sulcus interpectoralis). Część środkowa inaczej mostkowo-żebrowa (łac. pars sternocostalis) przyczepia się na powierzchni przedniej mostka oraz do chrząstek żeber II-VI (rzadziej żebra I–VII)[1]. Część dolna inaczej brzuszna (łac. pars abdominalis) przyczepia się do blaszki przedniej pochewki mięśnia prostego brzucha. Część boczna mięśnia przechodzi we wspólne ścięgno przyczepione do grzebienia guzka większego kości ramiennej. Dolna część mięśnia piersiowego większego tworzy fałd pachowy przedni (łac. plica axillaris anterior).

Funkcja

Skurcz całego mięśnia przesuwa łopatkę do przodu, opuszcza i przyciąga ramię przemieszczając je lekko ku przodowi i dokonując jego rotacji do wewnątrz. Mięsień piersiowy większy jest też pomocniczym mięśniem oddechowym.

Unaczynienie

  • gałęzie piersiowe tętnicy piersiowo-barkowej
  • tętnica piersiowa boczna
  • gałązki tętnic międzyżebrowych

Unerwienie

  • nerw piersiowy przyśrodkowy
  • nerw piersiowy boczny

Przypisy

  1. Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Wyd. XIII. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2016, s. 678. ISBN 978-83-200-4733-2.

Media użyte na tej stronie

Pectoralis major.png
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0