Mięsień pośladkowy średni

widok od tyłu: po lewej mięsień pośladkowy wielki, po prawej mięsień pośladkowy średni

Mięsień pośladkowy średni (łac. musculus gluteus medius) - leży pod mięśniem pośladkowym wielkim i pod powięzią pośladkową. Jest jednym z trzech mięśni pośladkowych.

Przebieg mięśnia

Przyczep początkowy to powierzchnia pośladkowa talerza kości biodrowej, powięź pośladkowa. Włókna tego mięśnia zbiegają się wachlarzowato, przechodzą w krótkie ścięgno, które przyczepia się na powierzchni bocznej krętarza większego kości udowej, w pobliżu jego wierzchołka.

Czynność mięśnia

Jest ona podobna do czynności mięśnia pośladkowego małego. Oba powodują ruchy biodra w trzech płaszczyznach:

• w płaszczyźnie czołowej - oba mm. pośladkowe odwodzą staw biodrowy,
• w płaszczyźnie strzałkowej - części przednie zginają staw biodrowy, części tylne go prostują,
• w płaszczyźnie poziomej - części przednie rotuje staw biodrowy do wewnątrz, części tylne na zewnątrz.

Mięsień pośladkowy średni jest najsilniejszym odwodzicielem uda. Przy ustalonym udzie tzn. np. podczas stania "na jednej nodze" zbliża talerz kości biodrowej do krętarza większego kości udowej unosząc tym samym stronę przeciwną miednicy.

Unaczynienie i unerwienie

Mięsień pośladkowy średni unaczyniony jest przez tętnicę pośladkową górną i unerwiony przez nerw pośladkowy górny ze splotu krzyżowego (L4-S1).

Aspekt kliniczny

Osłabienie lub zanik tego mięśnia dają dodatni objaw Trendelenburga. Obustronny niedowład tego mięśnia i mięśnia pośladkowego małego powoduje tzw. chód kaczkowaty^[1]. Mięsień ten może być ten rozciągnięty długoterminowym spaniem na jednej stronie, przy czym dotyczy to głównie kobiet z szeroką miednicą. Środkiem zapobiegawczym może być wkładanie poduszki pomiędzy uda^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka TOM I. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1999, s. 858 - 863. ISBN 83-200-2375-0.