Mięsień policzkowy
Mięsień policzkowy (łac. musculus buccinator) – mięsień wyrazowy (mimiczny) głowy człowieka, należący do grupy mięśni otoczenia szpary ust[1]. Służy do wydmuchiwania powietrza z przedsionka jamy ustnej, przyciska policzki do zębów, ale chroni błonę śluzową przed przygryzieniem, a także poszerza szparę ust. Nazywany jest też mięśniem trębaczy[1].
Mięsień policzkowy leży w ścianie policzka, między szczęką a żuchwą[1]. Przyczepia się na wyrostku zębodołowym szczęki, od pierwszego lub drugiego trzonowca do tyłu, do guza szczęki, następnie biegnie wzdłuż szwu skrzydłowo-żuchwowego, przechodzi na zewnętrzną powierzchnię żuchwy, na podstawę wyrostka zębodołowego, wzdłuż którego powraca do wysokości pierwszego lub drugiego trzonowca. Kończy się w błonie śluzowej warg i kącika ust. Linia przyczepu tego mięśnia ma kształt podkowy.
Mięsień policzkowy jest unerwiony przez gałęzie policzkowe ze splotu przyuszniczego nerwu twarzowego[1].
Na wysokości drugiego górnego trzonowca mięsień ten jest przebity przez przewód Stenona.
Przypisy
Bibliografia
- A. Bochenek, M. Reicher: Anatomia człowieka. tom II. PZWL, Warszawa 1989. ISBN 83-200-1556-1
- W. Łasiński: Anatomia głowy dla stomatologów, PZWL, Warszawa 1974
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.A picture from Gray's anatomy that has been adjusted by User:Havaska to highlight the buccinator muscle.
Autor: Anatomography, Licencja: CC BY-SA 2.1 jp
Buccinator muscle