Mięsień przywodziciel krótki
Mięsień przywodziciel krótki (łac. musculus adductor brevis) – mięsień grupy przyśrodkowej uda tworzący jego warstwę środkową. Przyczep tego mięśnia rozpoczyna się na powierzchni przedniej gałęzi dolnej kości łonowej znajdując się pomiędzy przyczepami mięśnia przywodziciela długiego i mięśnia przywodziciela wielkiego, a kończy się na górnej jednej trzeciej części wargi przyśrodkowej kresy chropawej[1].
Mięsień przywodziciel krótki leży na mięśniu przywodzicielu wielkim przykryty przez mięsień grzebieniowy i przywodziciel długi. Na jego przedniej powierzchni biegnie skośnie gałąź przednia nerwu zasłonowego, a na tylnej powierzchni gałąź tylna. Jego ścięgno końcowe zrasta się ze ścięgnami sąsiednich mięśni i zwykle tworzy otwór dla przejścia pierwszej tętnicy przeszywającej[1].
Główną funkcją mięśnia jest przywodzenie uda, dodatkowo zgina udo i obraca je na zewnątrz. Jego wspólna czynność z mięśniem grzebieniowym i przywodzicielem długim umożliwia założenie nogi na nogę[1].
Unerwienie pochodzi od gałęzi przedniej nerwu zasłonowego. Mięsień unaczyniony jest przez tętnicę zasłonową i tętnice przeszywające pochodzące od tętnicy udowej głębokiej[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Bochenek i Reicher 1999 ↓, s. 876.
Bibliografia
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka Tom I. Anatomia ogólna: kości, stawy i więzadła, mięśnie. Wyd. XI. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1999, s. 876. ISBN 83-200-2375-0.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.