Mięsień skroniowy człowieka
Mięsień skroniowy (łac. musculus temporalis) – u człowieka jest to parzysty mięsień żucia, najsilniejszy w grupie mięśni żucia[1].
Przyczepy
Rozpoczyna się na powierzchni dołu skroniowego, mając swoje przyczepy na: kresie skroniowej dolnej, ścianie przyśrodkowej dołu skroniowego do grzebienia podskroniowego, powierzchni wewnętrznej powięzi skroniowej i łuku jarzmowym, a kończy się przyczepiając ścięgnem obustronnie do wyrostka dziobiastego żuchwy[1].
Czynność
Mięsień ten unosi żuchwę i przyciska do siebie zęby szczęki i żuchwy – najsilniejsze działanie mają włókna biegnące pionowo. Włókna mięśnia biegnące ku tyłowi dodatkowo cofają wysuniętą do przodu żuchwę.
Unaczynienie i unerwienie
Unaczyniony jest przez tętnice skroniowe głębokie, tętnicę skroniową środkową i gałęzie tętnicy szczękowej. Unerwienie stanowią gałązki nerwu żuchwowego (V3) – trzeciej gałęzi nerwu trójdzielnego – czyli nerwy skroniowe głębokie[1].
Badanie
Przyczep początkowy i brzusiec łatwo zbadać palpacyjnie, gdyż znajduje się na skroni. Badanie przyczepu końcowego sprawia nieco więcej trudności z uwagi na to, że wyrostek dziobiasty żuchwy chowa się pod łukiem jarzmowym. Przyczep końcowy bada się więc wewnątrzustnie przy mocno odwiedzionej żuchwie (mocno otwartych ustach). Badanie zawsze wykonuje się obustronnie, porównawczo.
Przypisy
Bibliografia
- W. Sylwanowicz: Anatomia i fizjologia człowieka.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.Musculus temporalis