Mięsień zębaty tylny dolny

Mięśnie zębate tylne dolne zaznaczone na czerwono

Mięsień zębaty tylny dolny (łac. serratus posterior inferior) – mięsień należący do grupy mięśni kolcowo-żebrowych. Leży w okolicy piersiowo-lędźwiowej tułowia. Przyczepia się na powięzi piersiowo-lędźwiowej na wysokości kręgów od Th11 do L3, a jego pasma biegną skośnie ku górze, kończąc się na dolnych brzegach żeber od 9 do 12. Mięsień jest pokryty przez mięsień najszerszy grzbietu i częściowo przez mięsień czworoboczny.

Jest unerwiony przez gałęzie nerwów międzyżebrowych IX-XI, unaczynienie pochodzi od tętnic międzyżebrowych IX-XI. Czynnościowo jest mięśniem wydechowym, podczas skurczu opuszcza żebra i rozchyla je ku bokom.

Bibliografia

• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka T.I. Warszawa: PZWL, 1968, s. 626.