Mięsień zębaty tylny górny

Mięsień zębaty tylny górny (łac. serratus posterior superior) – mięsień należący do grupy mięśni kolcowo-żebrowych. Leży w górnej części grzbietu pod mięśniem równoległobocznym.

Przyczep początkowy znajduje się na wyrostkach kolczystych dwóch dolnych kręgów szyjnych (C6 i C7) oraz dwóch górnych kręgów piersiowych (Th1, Th2). Przyczep końcowy stanowią powierzchnie zewnętrzne oraz górne brzegi żeber od 2 do 5.

Funkcja

Mięsień zębaty tylny górny unosi górne żebra. Jest mięśniem wdechowym

Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka T.I. Warszawa: PZWL, 1968, s. 626.
Zofia Ignasiak: Anatomia układu ruchu. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2007, s. 197.

mm. sklepienia czaszki	m. naczaszny m. potyliczno-czołowy m. skroniowo-ciemieniowy
mm. otoczenia szpary powiek	m. okrężny oka m. marszczący brwi m. podłużny
mm. zewnętrzne gałki ocznej	m. dźwigacz powieki górnej aparat ruchowy gałki ocznej m. prosty górny / dolny / przyśrodkowy / boczny m. skośny górny / dolny
mm. otoczenia szpary ust	m. szeroki szyi m. obniżacz wargi dolnej m. bródkowy m. obniżacz kąta ust m. śmiechowy m. jarzmowy większy dźwigacz wargi górnej i skrzydła nosa dźwigacz wargi górnej m. jarzmowy mniejszy m. dźwigacz kąta ust m. policzkowy m. okrężny ust
mm. otoczenia nozdrzy	m. nosowy m. obniżacz przegrody
mm. małżowiny usznej	mm. uszne przedni górny tylny mm. właściwe małżowiny usznej
mm. żucia	m. skroniowy m. żwacz m. skrzydłowy przyśrodkowy m. skrzydłowy boczny
mięśnie języka	zewnętrzne m. bródkowo-językowy m. gnykowo-językowy m. rylcowo-językowy wewnętrzne m. podłużny górny m. podłużny dolny m. poprzeczny języka m. pionowy języka

powierzchowne	m. piersiowy większy m. piersiowy mniejszy m. podobojczykowy m. zębaty przedni
głębokie	mm. międzyżebrowe m. poprzeczny klatki piersiowej mm. podżebrowe
przepona

boczne i przednie	m. skośny zewnętrzny / wewnętrzny m. poprzeczny brzucha m. prosty brzucha m. piramidowy
tylne	m. czworoboczny lędźwi