Mięsień zasłaniacz zewnętrzny

Mięsień zasłaniacz zewnętrzny na rycinie

Preparat kończyny dolnej z widocznym mięśniem zasłaniaczem zewnętrznym

Mięsień zasłaniacz zewnętrzny (ang. external obturator muscle, łac. musculus obturatorius externus) – mięsień kończyny dolnej człowieka należący do mięśni grupy zewnętrznej obręczy kończyny dolnej.

Budowa

Mięsień ten rozpoczyna się na powierzchni zewnętrznej błony zasłonowej i jej granicach kostnych, a kończy się na dole krętarzowym kości udowej na jej tylnej powierzchni^[1]. Zbiegające się włókna biegnące za kością udową i tworzące ścięgno końcowe można dojrzeć na preparacie rozciągając mięśnie bliźniaczy dolny i czworoboczny^[2].

Funkcja

Chociaż należy rozwojowo do grupy przywodzicieli uda, przywodzenie w stawie biodrowym nie jest jego główną funkcją. Przede wszystkim obraca on udo na zewnątrz, a także ustala staw biodrowy w płaszczyźnie strzałkowej^[2].

Unerwienie i unaczynienie

Mięsień jest unerwiony przez nerw zasłonowy ze splotu lędźwiowego (metamery L2-L4). Unaczynienie pochodzi od tętnicy zasłonowej i okalającej udo przyśrodkowej^[2].

Zmienności

Mięsień zasłaniacz zewnętrzny podlega licznym zmiennościom. U 33% ludzi stwierdzono obecność dodatkowego mięśnia pomiędzy przywodzicielem krótkim a najmniejszym. Pochodzi on z powierzchownych włókien mięśnia zasłaniacza zewnętrznego. Rozpoczyna się na górnej części dolnej gałęzi łonowej, skąd biegnie do dołu i bocznie. W połowie przypadków przyczepia się do przedniej powierzchni ścięgna przywodziciela najmniejszego. W pozostałych przypadkach kończy się na górnej części kresy grzebieniowej kości udowej^[3]. Stwierdzono również częste występowanie dodatkowego pęczka włókien pochodzących od głównego brzuśca. Mięsień w wariancie "klasycznym", opisanym we wcześniejszych akapitach występuje jedynie w 20% przypadków^[4].

Przypisy