Mięta zielona
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | mięta zielona | ||
Nazwa systematyczna | |||
Mentha spicata L. Sp. pl. 2:576. 1753 | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Mięta zielona, mięta kłosowa (Mentha spicata L.) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych. Pochodzi z Egiptu, południowo-wschodniej Europy (Albania, Jugosławia, Grecja, Kreta, Włochy) i Azji Zachodniej (Cypr, Izrael, Turcja, Liban, Syria), ale rozprzestrzeniła się też w innych rejonach świata o klimacie umiarkowanym[3]. W Polsce jest antropofitem zadomowionym[5]. Jest uprawiana w wielu krajach świata, również w Polsce.
Morfologia
- Łodyga
- Naga, wzniesiona, o wysokości 40-120 cm. Na przekroju kwadratowa. Pod ziemią roślina wytwarza grube kłącze
- Liście
- Podługowate do lancetowatych, najszersze w nasadzie. Są nagie, jedynie na nerwach mają włoski, zazwyczaj gałęziste.
Biologia
Bylina, hemikryptofit. Okres kwitnienie przypada na miesiące lipiec-wrzesień. Roślina o silnym zapachu kminku. Rozmnaża się przez nasiona oraz wegetatywnie. Ziele zbierane dwu-trzykrotnie w sezonie, zawiera do 2,5% olejku eterycznego – karwonu. Posiada do 6% garbników[6].
Zastosowanie
Uprawiana głównie we Włoszech, Francji i na Bałkanach jako przyprawa. Jako przyprawę używa się suszonych liści i młode wierzchołki pędów. Jest dodawana do ziemniaków, zielonego groszku, do drinków i deserów[7]. Poprawia trawienie i wydzielanie żółci[6].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-02].
- ↑ Mentha spicata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ a b Aleksander Ostrowski: Rośliny przyprawiwe. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00456-7.
- ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
- African Plant Database: 144228
- BioLib: 41147
- EoL: 579697
- EUNIS: 174289
- Flora of China: 200019821
- FloraWeb: 3679
- GBIF: 2927175
- INaturalist: 62652
- IPNI: 451162-1
- ITIS: 32272
- NCBI: 29719
- The Plant List: kew-125402
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:451162-1
- Tela Botanica: 42234
- Tropicos: 17600159
- USDA PLANTS: MESP3
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Andreas Kaiser, Neu-Ulm Pfuhl, Germany, Licencja: CC-BY-SA-3.0
marokkanische Minze (Mentha spicata var. crispa)