Miłachowo (województwo zachodniopomorskie)

Miłachowo

osada
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	kamieński
Gmina	Kamień Pomorski
Strefa numeracyjna	91
Tablice rejestracyjne	ZKA
SIMC	0777020
Położenie na mapie gminy Kamień Pomorski Miłachowo
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Miłachowo
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Miłachowo
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego Miłachowo
53°56′22″N 14°46′29″E/53,939444 14,774722

Miłachowo – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Kamień Pomorski.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Historia

Pierwsza historyczna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1360 roku kiedy stanowiła ona lenno rycerskie rodziny von Parlowów. W rękach tej rodziny wieś pozostała do pierwszej połowy XVIII wieku.

Nowym właścicielem majątku złożonego z dworu, folwarku i 3 zagród chłopskich został Wilhelm Boguslaw von Mellin. W 1750 roku majątek odziedziczył Henning Chrystian von Mellin. W 1768 roku właścicielem folwarku w drodze dziedziczenia został jego syn Gotthild von Mellin. Po jego śmierci, majątek odziedziczyły córki, które w 1804 roku sprzedały go Christianowi Bolzowi. Od tego czasu nastąpił okres częstej zmiany właścicieli folwarku. W 1828 roku majątek należał do Friedricha Mengdehla. Następnym właścicielem był Heinrich Dummstrey. W 1858 roku właścicielem folwarku był August Kunde. W 1870 roku jego majątek obejmował 822 morgi ziemi i 5 domów mieszkalnych. W 1892 roku folwark był własnością rodziny Gerberów. W latach 1914–1920 majątek stał się własnością Alexa Hilgendorffa. W 1928 roku folwark liczący 262 ha ziemi należał do rodziny Neitzke.

Po II wojnie światowej na terenie folwarku funkcjonowała Armia Czerwona. Następnie majątek wszedł w skład Państwowego Funduszu Ziemskiego. W latach 1950–1952 utworzono PGR, który wszedł w skład KPGR Wrzosowo.

Dwór

W miejscowości znajduje się dwór o powierzchni 560 m² zbudowany w pierwszej połowie XIX wieku. Pierwotnie był to budynek parterowy kryty dachem mansardowym. Pod koniec XIX wieku w fasadzie północnej budynek został wzbogacony trzema ryzalitami w stylu neogotyckim. Obecnie jest to budynek założony na rzucie prostokąta, od strony wschodniej krytej dachem naczółkowym dobudowano ganek, od strony południowej jest kryty dachem mansardowym, a od północnej dachem płaskim. W 1965 roku w budynku przeprowadzono remont, w wyniku którego zdemontowano ozdobne stiuki i piece kaflowe.

W sąsiedztwie znajduje się niewielki park dworski z XIX wieku połączony z sadem. Nieruchomość wystawiono na sprzedaż. Obiekt jest dostępny z zewnątrz. 5 stycznia 2016 roku pałac spłonął^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Karty ewidencyjne zabytków architektury i budownictwa – Archiwum Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Szczecinie