Miłość i gniew (film 1959)

Miłość i gniew (ang. Look Back in Anger) – brytyjski dramat społeczny z 1958 roku w reżyserii Tonye’ego Richardsona, zrealizowany na podstawie sztuki Johna Osborne’a pod tym samym tytułem. Miłość i gniew uznawany jest za dzieło zapoczątkowujące nurt młodych gniewnych w kinie brytyjskim.

Film śledzi losy sfrustrowanego handlarza Jimmye’ego Portera (Richard Burton), który dobrowolnie porzuca edukację wyższą, swoją złość wyładowując na żonie Alison (Mary Ure), córce emerytowanego oficera brytyjskiego. Jednocześnie Jimmy z niepokojem zauważa, że jego przyjaciel z targowiska, Hindus Kapoor, spotyka się z coraz większymi szykanami ze strony lokalnej policji. Porter, nienawidząc własnej żony, wdaje się w romans z Heleną Charles (Claire Bloom). Równocześnie targowisko Kapoora zostaje zamknięte przez brytyjską policję.

Uwagę współczesnych krytyków zwróciła agresywność Burtona w roli głównej, okrzykniętego przez dziennikarza „The Guardian” trollem na miarę XX wieku^[1]. Drapieżność głównego bohatera łączy się z silną mizoginią i „surrealistycznym humorem” samego filmu („The Times”)^[2]. Część brytyjskich krytyków wprawdzie twierdzi, że Miłość i gniew jest już filmem anachronicznym, zbyt literackim i niefortunnym w doborze głównych ról^[3][4]. Mimo to dzieło Richardsona – jego pierwszy film fabularny – przygotowało grunt pod bardziej udane artystycznie produkcje, takie jak Smak miodu oraz Samotność długodystansowca^[4].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Miłość i gniew w bazie Filmweb
• Miłość i gniew w bazie IMDb (ang.)