Miłosz I Obrenowić

Miłosz I Teodorewić Obrenowić

Z bożej łaski książę Serbii
Książę Serbii
Okres	od 6 listopada 1817 do 25 czerwca 1839
Poprzednik	–
Następca	Milan Obrenowić
Książę Serbii
Okres	od 23 grudnia 1858 do 26 września 1860
Poprzednik	Aleksander Karadziordziewić
Następca	Michał Obrenowić
Dane biograficzne
Dynastia	Obrenowiciów
Data i miejsce urodzenia	18 marca 1780 Srednja Dobrinja
Data i miejsce śmierci	26 września 1860 Belgrad
Ojciec	Teodor Obrenowić
Matka	Wisznja Obrenowić z Matrinowiciów
Żona	Ljublica Wukomanowić
Dzieci	Petrija Obrenowić Sawka Obrenowić Gabriel Obrenowić Marija Obrenowić Teodor Obrenowić Milan Obrenowić Michał Obrenowić

Miłosz I Teodorewić Obrenowić (serb. Милош I Теодоровић Обреновић, Miloš I Teodorević Obrenović; ur. 18 marca 1780 w Srednej Dobynji, zm. 26 września 1860 w Belgradzie) – książę Serbii w latach 1817–1839 i 1858–1860, założyciel dynastii Obrenowiciów. W historiografii serbskiej zwany często kniaziem Miłoszem. Ojciec Michała I.

Uczestnik serbskich powstań antytureckich w latach 1804–1813 i 1815. Wódz II powstania antytureckiego. Uznany za naczelnego knezia objął rządy w Serbii, dzieląc władzę z paszą belgradzkim. W 1826 uzyskał autonomię dla kraju, dla siebie zaś w 1830 dziedziczny tytuł księcia. W 1839 abdykował na rzecz syna Milana. W 1858 powołany ponownie na tron książęcy. Zaprowadził rządy absolutne, godząc się jedynie na częstsze zwoływanie parlamentu (Skupsztiny). Utrwalił autonomię Serbii, nie zdołał jednak uwolnić jej spod wpływów tureckich.

Milosz I zmarł w swojej belgradzkiej rezydencji w 1860 roku^[1].

Przypisy