Mińska Wyższa Szkoła Partyjna

Mińska Wyższa Szkoła Partyjna

Мінская вышэйшая партыйная школа

Budynek uczelni, 1941 rok
Data założenia	1956 (1946 jako Republikańska Szkoła Partyjna przy KC KPB)
Data likwidacji	1991
Państwo	ZSRR
Adres	Mińsk
Liczba pracowników • naukowych	90 (1990/1991)
Liczba studentów	ok. 1000 (1990/1991)
Położenie na mapie Mińska Mińska Wyższa Szkoła Partyjna
Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Mińska Wyższa Szkoła Partyjna
53°53′56″N 27°33′33″E/53,898889 27,559167

Mińska Wyższa Szkoła Partyjna (biał. Мінская вышэйшая партыйная школа, Minskaja wyszejszaja partyjnaja szkoła) − uczelnia działająca w latach 1956−1991 w Mińsku w Białoruskiej SRR, zajmująca się przygotowaniem wstępnym i właściwym pracowników Komunistycznej Partii Białorusi (KPB), radzieckich i komsomolskich, pracowników druku, radia i telewizji.

Charakterystyka

W 1946 roku została założona Republikańska Szkoła Partyjna przy Komitecie Centralnym Komunistycznej Partii (bolszewików) Białorusi. Nauka w niej trwała 2 lata. Posiadała grupy: organizacyjno-partyjną, propagandową, pracy komsomolskiej i dziennikarstwa. W 1956 roku na bazie tej uczelni utworzona została Mińska Wyższa Szkoła Partyjna. Nauka w niej trwała 4 lata na studiach dziennych, 5 − na zaocznych. Przyjmowani byli działacze komunistyczni ze średnim wykształceniem. Od 1962 roku działał na niej oddział w dwuletnim czasem nauki, na bazie wyższego wykształcenia. W 1968 roku uruchomiono oddział zaoczny z trzyletnim czasem nauki, także na bazie wyższego wykształcenia. Od 1967 roku na bazie szkoły prowadzone były republikańskie kursy podwyższenia kwalifikacji kadr partyjnych, radzieckich i ideologicznych, w 1987 roku przekształcone w wydział. W latach 1982−1986 na uczelni odbywały się kursy kadr partyjnych i państwowych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej^[1].

W roku akademickim 1990/1991 uczelnia miała w swoim składzie 10 katedr: historii Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (KPZR), filozofii marksizmu-leninizmu, ekonomii politycznej, komunizmu naukowego, polityki światowej i międzynarodowej działalności KPZR, budownictwa partyjnego, radzieckiego budownictwa państwowego i prawa, ekonomiki ZSRR, kultury socjalistycznej oraz przysposobienia wojskowego. Posiadała około 1 tysiąca słuchaczy. Pracowało na niej 90 wykładowców, w tym 15 doktorów nauk (odpowiednicy polskich doktorów habilitowanych) i 60 kandydatów nauk (odpowiednicy polskich doktorów). W czasie istnienia Mińskiej Wyższej Szkoły Partyjnej jej wykładowcy wydali ponad 100 monografii i broszur na temat nauk społecznych. W latach 1956−1990 ukończyło ją około 10 tysięcy ludzi. W latach 1968−1990 przy uczelni działało muzeum^[1].

W 1991 roku uczelnia została przekształcona w Instytut Politologii i Zarządzania Społecznego Komunistycznej Partii Białorusi. W tym samym roku został on zamknięty w związku z decyzją Rady Najwyższej Białoruskiej SRR o wstrzymaniu działalności KPZR-KPB na terytorium Białoruskiej SRR^[1].

Przypisy

Bibliografia

• pod red. Hienadzia Paszkoua: Encykłapiedyja historyi Biełarusi u 6 tamach. T. 5: M – pud. Mińsk: „Biełaruskaja encykłapiedyja” imia Pietrusia Brouki, 1999, s. 592. ISBN 985-11-0141-9. (biał.)