Mi-30

Mi-30
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Biuro konstrukcyjne Michaiła Mila
Typ	STOL/VTOL
Konstrukcja	metalowa
Dane techniczne
Napęd	2 x silnik turbowałowy Klimow TW3-117
Moc	1640 kW (2200 KM) każdy
Wymiary
Dane operacyjne
Użytkownicy
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich

Mi-30 (ros. Ми-30) – niezrealizowany projekt radzieckiego samolotu pionowego startu i lądowania VTOL lub krótkiego startu i lądowania STOL. Samolot miał być zmiennowirnikowcem, w którym efekt pionowego lotu uzyskiwano dzięki obracaniu względem nieruchomego płata silników umieszczonych na końcach skrzydeł. Podobne rozwiązanie zastosowano w amerykańskim samolocie V-22 Osprey.

Historia

Koncepcja tego typu konstrukcji powstała w biurze konstrukcyjnym Michaiła Mila w 1972 roku. Miała być to maszyna pasażersko-towarowa zdolna do transportu 19 pasażerów lub 2 ton ładunku. Przewidywano, że będzie zdolna zastąpić używane powszechnie śmigłowce Mi-8. Jednym z powodów rozpoczęcia prac nad tego typu konstrukcją był sukces amerykańskiej maszyny Bell XV-15. Pracę nie miały wysokiego priorytetu i dopiero na początku lat 80. XX wieku, rozporządzeniem rządowym postanowiono o budowie samolotu w planie na lata 1986 - 1995. Maszyna miała być gotowa do lotu w 1996 roku. Przewidywano również powstanie wersji wojskowej, w której zamierzano zastosować mocniejsze silniki. Sytuacja ekonomiczna schyłkowych lat istnienia Związku Radzieckiego nie pozwoliła jednak na realizację tych zamierzeń. Tym bardziej katastrofalny kryzys ekonomiczny z początku lat 90. nie sprzyjał kontynuacji prac projektowych.

Konstrukcja

Mi-30 miał być dwusilnikowym, górnopłatem z trójpodporowym, chowanym podwoziem z przednim podparciem. Na końcach skrzydeł przewidywano zainstalowanie silników turbowałowych Klimow TW3-117, których obrót względem nieruchomej płaszczyzny skrzydeł miał pozwolić na start w warunkach VTOL lub STOL. Kadłub o konstrukcji półskorupowej. Jeden z projektów zakładał wykorzystanie układu konstrukcyjnego zwanego kaczką, w którym ster wysokości znajduje się w części dziobowej przed skrzydłami. W takim przypadku skrzydła miały być przesunięte bliżej ogona samolotu (pozbawionego usterzenie poziomego). Przewidywano wybudowanie trzech wersji maszyny. Pasażerskiej Mi-30S zdolnej do transportu 21 pasażerów, Mi-30D przewożącej 11 osób oraz Mi-30L zabierającej na pokład siedmiu pasażerów.

Bibliografia

• Ryszard Witkowski: Dzieje śmigłowca. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ECHO, 2005, s. 276. ISBN 83-87162-10-8.

Radzieckie i rosyjskie samoloty i śmigłowce wojskowe po 1945 roku Samoloty myśliwskie Jak-15 Jak-17 Jak-23 Jak-25 Jak-27 Jak-28 Ła-9 Ła-11 Ła-15 MiG-9 MiG-15 MiG-17 MiG-19 MiG-21 MiG-23 MiG-25 MiG-29 MiG-31 MiG-35 Su-9 Su-11 Su-15 Su-17/20/22 Su-27 Su-30 Su-33 Su-34 Su-35 Tu-128 Samoloty bombowe Ił-28 M-4 Su-24 Tu-4 Tu-12 Tu-14 Tu-16 Tu-22 Tu-22M Tu-95 Tu-142 Tu-160 Samoloty obserwacyjne rozpoznawcze i dowodzenia A-50 A-100 An-30 An-71 Be-6 Be-10 Be-12 Be-42 Ił-20 Ił-38 Ił-80 Jak-12 Ka-31 Tu-126 Tu-142 Tu-214R Samoloty szturmowe Jak-38 MiG-27 Su-7 Su-17/20/22 Su-25 Su-34 Su-39 Samoloty szkolno-treningowe Jak-11 Jak-18 Jak-52 Jak-130 MiG-AT Samoloty transportowe i szybowce desantowe An-2 An-8 An-12 An-22 An-26 An-72 An-124 An-140 An-225 C-25 Jak-14 Ił-14 Ił-76 Ił-112 Śmigłowce Jak-24 Mi-1 Mi-2 Mi-4 Mi-6 Mi-8 Mi-10 Mi-14 Mi-24 Mi-26 Mi-28 Mi-38 Ka-25 Ka-27 Ka-50 Ka-52 Ka-62 Prototypy i konstrukcje doświadczalne A-57 I-250 Ił-20 Ił-22 Ił-24 Ił-32 Ił-40 Ił-54 Ił-102 Jak-25 Jak-29 Jak-30 (1948) Jak-36 Jak-43 Jak-44 Jak-60 Jak-100 Jak-140 Jak-141 Jak-201 Ka-8 Ka-22 Ka-60 Ła-150 Ła-152 Ła-156 Ła-160 Ła-168 Ła-176 Ła-250 M-50 Mi-18 Mi-30 Mi-46 E-8 MiG 1-44 MiG-41 MiG-110 PAK DA P-42 PAK FA S-70 Skat Su-9 Su-10 Su-11 Su-17 (R) Su-35BM Su-37 Su-47 Tu-80 Tu-98 Tu-135 Tu-156 T-4 W-7 W-50 W-100