MiG-17
Ten artykuł od 2018-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
![]() Lim-5 w Muzeum Uzbrojenia w Poznaniu | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | Nowosybirskie Zjednoczenie Przemysłu Lotniczego, Zakłady Lotnicze Sokół, Komsomolskie Zjednoczenie Przemysłu Lotniczego, CSKB-Progress |
Konstruktor | |
Typ | |
Konstrukcja | duralowa, półskorupowa |
Załoga | 1 pilot |
Historia | |
Data oblotu | |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 × Klimow WK-1F, turboodrzutowy |
Ciąg | 26,5 kN (33,1 kN z dopalaniem) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 9,63 m |
Długość | 11,36 m |
Wysokość | 3,80 m |
Powierzchnia nośna | 22,6 m² |
Masa | |
Własna | 4100 kg |
Użyteczna | 2000 kg |
Startowa | 6100 kg |
Zapas paliwa | 1530 litrów |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 1145 km/h |
Prędkość przelotowa | 690 km/h |
Prędkość minimalna | 180 km/h |
Prędkość wznoszenia | 65 m/s |
Pułap | 16 600 m |
Zasięg | 1300 km, (1930 km z dodatkowymi zbiornikami) |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 × działko N-37D kal. 37 mm 2 × działko NR-23 kal. 23 mm 500 kg uzbrojenia pod skrzydłami lub 2 zbiorniki paliwa po 400 litrów | |
Użytkownicy | |
Rzuty | |
![]() |
MiG-17 (ros. МиГ-17, oznaczenie NATO Fresco) – radziecki samolot myśliwski. Służył w wojskach lotniczych (siłach powietrznych) czterdziestu krajów świata.
Historia rozwoju
Samolot powstał w 1949, a pierwszy prototyp oblatano w 1950. Stanowił on rozwinięcie myśliwca MiG-15. Pierwszą wersją produkcyjną był różniący się od prototypu silnikiem MiG-17F, następnie wprowadzono wersje przechwytujące wyposażone w radar – MiG-17PF oraz w radar i możliwość przenoszenia pocisków naprowadzanych radarowo – MiG-17PFU. Od 1956 produkowano go również w Polsce jako Lim-5 (od „licencyjny myśliwiec”). Produkowano również MiG-17PF jako Lim-5P. W 1963 polscy inżynierowie opracowali wersję rozwojową Lim-6bis wyposażoną w wysięgniki na dodatkowe, podwieszane uzbrojenie oraz spadochron hamujący. Zmieniło się również przeznaczenie – nowa maszyna miała pełnić funkcję samolotu szturmowego. Na jego bazie powstała wersja rozpoznawcza Lim-6bisR. Limy-6 powstałe w wyniku przebudowy Limów-5P otrzymały oznaczenie Lim-6M. Samoloty eksportowane do Chin otrzymały oznaczenie J-4, zaś produkowane w Chinach J-5. Chińczycy opracowali również wersję dwumiejscową JJ-5 eksportowaną do innych krajów pod oznaczeniem FT-5.
Samolot był myśliwcem poddźwiękowym, jednakże w locie nurkowym, z użyciem dopalacza udawało się przekroczyć prędkość dźwięku (1 Ma). Z powodu silnych drgań w zakresie prędkości okołodźwiękowych wprowadzono pewne ograniczenia i loty z prędkością ponad 1 Ma praktycznie nie były wykonywane.
Opis konstrukcji
Jednomiejscowy (poza chińską wersją JJ-5), jednosilnikowy średniopłat o konstrukcji całkowicie metalowej (duraluminium) i skośnych skrzydłach. Skrzydła o zmiennym skosie krawędzi natarcia, przy kadłubie 45°, dalej 42°, o profilu laminarnym, wielodźwigarowe. Na każdym ze skrzydeł trzy kierownice strug powietrza. Na tylnej krawędzi klapy i lotki. Usterzenie klasyczne, skośne (pionowe – o kącie skosu 56°). Usterzenie poziome zamocowane powyżej połowy wysokości pionowego. Kadłub o konstrukcji półskorupowej. W części przedniej wlot powietrza do silnika, rozdzielający się pionową przegrodą na dwa kanały wzdłuż burt. Kabina pilota hermetyzowana, typu wentylowanego, w przedniej części kadłuba. Kilkuczęściowa oszklona osłona o kształcie kroplowym, dzieląca się na stały wiatrochron i osłonę odsuwaną do tyłu. Kabina wyposażona w fotel wyrzucany (minimalna wysokość do katapultowania 250 m). Silnik odrzutowy w tylnej części kadłuba. Po obu stronach tylnej części kadłuba hamulce aerodynamiczne o łącznej powierzchni 0,98 m². Podwozie samolotu trójkołowe, z pojedynczymi kołami; golenie główne wciągane w skrzydła, w stronę kadłuba, rozstaw kół 3,849 m.
Napęd stanowił jeden silnik turboodrzutowy ze sprężarką odśrodkową WK-1F o ciągu 33,1 kN z dopalaczem, 25,5 kN bez dopalania. Paliwo w dwóch zbiornikach w kadłubie o pojemności łącznie 1415 l. Z reguły podwieszano dwa dodatkowe zbiorniki paliwa pod skrzydłami o pojemności po 400 l.
Uzbrojenie stałe: dwa działka lotnicze NR-23 kalibru 23 mm (po 80 nabojów) i jedno N-37D kalibru 37 mm (40 nabojów), na wspólnej opuszczanej lawecie pod przednią częścią kadłuba. MiG-17PF był uzbrojony w trzy działka NR-23 23 mm. Automatyczny optyczny celownik żyroskopowy ASP-4NM Krokus z radiodalmierzem SRD-1M Radal-M. MiG-17PF miał stację radiolokacyjną RP-1, potem RP-5 Izumrud.
Zamiast dodatkowych zbiorników paliwa, na dwóch belkach pod skrzydłami można było podwiesić bomby o masie do 250 kg lub wyrzutnie niekierowanych pocisków rakietowych. Bułgarskie samoloty z pułków myśliwsko-bombowych począwszy od 1968 roku były modyfikowane do przenoszenia bomb do 250 kg na czterech belkach[1].
Galeria
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ef/Mikoyan-Gurevich_MiG-17_Fresco_USAF.jpg/500px-Mikoyan-Gurevich_MiG-17_Fresco_USAF.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b2/MiG-17_shot_down_by_F-105D_3_June_1967.jpg/500px-MiG-17_shot_down_by_F-105D_3_June_1967.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/69/VPAF_pilots_with_MiG-17s.jpg/500px-VPAF_pilots_with_MiG-17s.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/95/MIG-17-hatzerim-2.jpg/500px-MIG-17-hatzerim-2.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a0/Hargeysa_memorial.jpg/500px-Hargeysa_memorial.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cc/FT5_at_Tirana_Airport._The_twinseat_version_of_the_F5_%28MiG-17%29._%2811278594223%29.jpg/500px-FT5_at_Tirana_Airport._The_twinseat_version_of_the_F5_%28MiG-17%29._%2811278594223%29.jpg)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Stanisław Dymitrow: Dymitr Atanasow - 35 lat w bułgarskim lotnictwie w: Lotnictwo 4/2010, s. 76-77
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Bukvoed (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY 2.5
Description: MiG-17 at Muzeyon Heyl ha-Avir, Hatzerim airbase, Israel. 2006.
Source: Photo by me, User:Bukvoed.Autor: Rob Schleiffert, Licencja: CC BY-SA 2.0
FT5 at Tirana Airport. The twinseat version of the F5 (MiG-17).
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Roke~commonswiki (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Mig-17 operators, based on list on w:Mikoyan-Gurevich MiG-17. Uses cold war map from w:Image:BlankMap-World-1985.png
Autor: Rob Schleiffert, Licencja: CC BY-SA 2.0
F5 (Chinese version of the MiG-17 'Fresco') at Kucove.
A North Vietnamese Mikoyan-Gurevich MiG-17 is hit by 20 mm shells from a U.S. Air Force Republic F-105D Thunderchief piloted by Major Ralph Kuster Jr. from the 469th Tactical Fighter Squadron, 388th Tactical Figther Wing, on 3 June 1967.
North Vietnamese Air Force MiG-17 pilots walk by their aircraft.
MiG-17 3-view_drawing
Autor: Diego7864, Licencja: CC BY-SA 4.0
MiG 17 of the VPAF, Intrepid Sea, Air and Space museum
Autor: Stuart Seeger from College Station, Texas, USA, Licencja: CC BY 2.0
MiG-17
An underside view of an Egyptian (Soviet built) MiG-17F aircraft in flight.
Autor: Robert Lawton, Licencja: CC BY-SA 2.5
Randy Ball's MiG-17F flying over Scott Airforce Base, Illinois.
Autor: xirsi, Licencja: CC BY-SA 1.0
Memorial for the 1988 bombings in form of a MiG in Hargeysa, Somalia. Probably soviet airplane MiG-17
A Mikoyan-Gurevich MiG-17F in Vietnamese colours at the National Museum of the United States Air Force
Autor: Man, Licencja: CC BY 3.0
Picture of MiG-17 guns, Radom Air Show 2007
Autor: Billyhill, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tail air brake of a Mikoyan-Gurevich MiG-17F fighter
A Soviet Mikoyan-Gurevich MiG-17 in flight with its landing gear extended.
Autor: Valder137, Licencja: CC BY 2.0
Mikoyan-Gurevich_MiG-17F_Fresco-C_Cockpit_fromL_KAM_11Aug2010