Michał Śmiałowski
| ||
Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia 1906 Hordynia, Rejon samborski, Obwód lwowski, Ukraina | |
Data i miejsce śmierci | 2 listopada 1990 Columbus | |
profesor nauk chemicznych | ||
Alma Mater | Politechnika Lwowska | |
Doktorat | 1938 | |
Profesura | 1951[1] | |
Polska Akademia Nauk | ||
Status | członek rzeczywisty | |
Funkcja | Dyrektor Instytutu Chemii Fizycznej PAN | |
Uczelnia | Politechnika Lwowska Politechnika Warszawska Politechnika Śląska Polska Akademia Nauk | |
rektor Politechniki Śląskiej |
Michał Śmiałowski (ur. 14 grudnia 1906 w Hordynii[2], zm. 2 listopada 1990 w Columbus w USA) – polski chemik, specjalista w dziedzinie metalurgii i korozji strukturalnej.
Studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej. W 1928 ukończył studia i rozpoczął pracę naukową we Lwowie i kontynuował na Politechnice Warszawskiej, gdzie pod kierunkiem profesora Witolda Broniewskiego zajmował się zagadnieniami metalurgii żelaza. W 1938 obronił pracę doktorską, poświęconą badaniom nowych struktur żelaza metalicznego, powstających w specyficznych warunkach chemicznych i mechanicznych. W latach 1951–1952 profesor, rektor Politechniki Śląskiej. Od roku 1953 był pracownikiem Polskiej Akademii Nauk – jej sekretarzem naukowym oraz sekretarzem Wydziału Matematyki, Fizyki, Chemii Geologii i Geografii. Twórca Stacji Naukowej PAN w Paryżu. Członek PAN.[3][2]
Przypisy
- ↑ Prof. zw. dr inż. cz Michał Śmiałowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2009-07-07] .
- ↑ a b Prof. dr hab. inż. Michał Śmiałowski, Politechnika Śląska [dostęp 2021-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-15] .
- ↑ Michał Śmiałowski. Politechnika Śląska.
Media użyte na tej stronie
Autor: Nemo5576, Licencja: CC BY-SA 3.0
Politechnika Śląska - Wydział Chemiczny, tzw. Czerwona Chemia. Widok z rogu Akademickiej i Wrocławskiej.