Michał (Raskowałow)

Michał
Wiktor Raskowałow
Biskup kurgański i szadryński
Kraj działaniaRosja
Data i miejsce urodzenia10 lutego 1953
Swierdłowsk
Data śmierci11 sierpnia 2008
Miejsce pochówku?
Biskup kurgański i szadryński
Okres sprawowania1993–2008
Wyznanieprawosławne
KościółRosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne30 marca 1978
Diakonat22 kwietnia 1978
Prezbiterat21 września 1984
Sakra biskupia3 kwietnia 1993
Sukcesja apostolska
Data konsekracji3 kwietnia 1993
MiejscowośćMoskwa
MiejsceSobór Objawienia Pańskiego
KonsekratorAleksy II
WspółkonsekratorzyMelchizedek (Lebiediew), Platon (Udowienko), Juwenaliusz (Pojarkow), Aleksander (Mogilow), Arseniusz (Jepifanow), Wiktor (Pjankow), Wincenty (Morar), Warsonofiusz (Sudakow), Eleuteriusz (Kozorez), German (Moralin)

Michał, imię świeckie Wiktor Pawłowicz Raskowałow (ur. 10 lutego 1953 w Swierdłowsku, zm. 11 sierpnia 2008) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Pochodził z rodziny robotniczej. W 1979 ukończył moskiewskie seminarium duchowne i podjął naukę w Moskiewskiej Akademii Duchownej, którą przerwał po trzecim roku. 30 marca 1978 przełożony Ławry Troicko-Siergijewskiej Hieronim (Zinowjew) przyjął od niego wieczyste śluby mnisze. 22 kwietnia tego samego roku arcybiskup dmitrowski Włodzimierz wyświęcił mnicha Michała na hierodiakona. Od 1983 do 1984 służył w różnych parafiach eparchii swierdłowskiej. 21 września 1984 jej ordynariusz, biskup Platon wyświęcił go na hieromnicha. W 1990 został ihumenem, zaś w 1993 – archimandrytą.

3 kwietnia 1993 miała miejsce jego chirotonia na biskupa kurgańskiego i szadryńskiego. Uroczystości odbyły się w soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie z udziałem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Aleksego, arcybiskupów jekaterynburskiego i wierchoturskiego Melchizedeka, jarosławskiego i rostowskiego Płatona, kurskiego i rylskiego Juwenaliusza, biskupów kostromskiego i galickiego Aleksandra, istrińskiego Arseniusza, podolskiego Wiktora, benderskiego Wincentego, sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, szymkentskiego i celinogradzkiego Eleuteriusza oraz jakuckiego i wilujskiego Germana.

Zmarł w 2008.

Bibliografia